Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 5 kwietnia 2016 r., sygn. I SA/Po 1968/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Izabela Kucznerowicz Sędziowie Sędzia WSA Waldemar Inerowicz Sędzia WSA Dominik Mączyński (spr.) po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 05 kwietnia 2015 r. sprawy ze skargi [...] na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w [...] z dnia [...]. nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania I. uchyla zaskarżone postanowienie i poprzedzające je postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w [...] z dnia [...] nr [...]. II. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w [...] na rzecz skarżącej kwotę [...]tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Naczelnik Urzędu Skarbowego w T. postanowieniem z dnia [...] maja 2015 r., nr [...], wydanym na skutek rozpoznania wniosku X. sp. z o.o. sp. k. z siedzibą w O. (dalej zwanej spółką lub skarżącą), odmówił wszczęcia postępowania w sprawie zaliczenia zwrotu VAT za miesiąc marzec 2014 r. na poczet podatku VAT za miesiąc styczeń 2015 r. w kwocie [...] zł.

Uzasadniając swoje rozstrzygnięcie organ I instancji wskazał, że spółka w dniu [...] lutego 2015 r. złożyła wniosek o zaliczenie zwrotu podatku VAT za miesiąc marzec 2014 r. na poczet zapłaty podatku VAT za miesiąc styczeń 2015 r. w kwocie [...] zł. Dalej wyjaśniono, że Naczelnik Urzędu Skarbowego w T. postanowieniem z dnia [...] kwietnia 2014 r., nr [...] przedłużył termin zwrotu różnicy podatku od towarów i usług w kwocie [...] zł wynikającej z deklaracji za marzec 2014 r. do czasu zakończenia czynności weryfikacyjnych. Wskazane postanowienie doręczono skarżącej w dniu [...] maja 2014 r. W kontekście powyższego organ I instancji wskazał, że spółka składając w dniu [...] lutego 2015 r. wniosek o zaliczenie zwrotu podatku VAT za miesiąc marzec 2014 r. na poczet zapłaty tego podatku za miesiąc styczeń 2015 r. miała świadomość, że nie przysługuje jej prawo do swobodnego dysponowania zwrotem podatku.

Stwierdzono, że zgodnie z art. 76 § 1 Ordynacji podatkowej nadpłaty wraz z ich oprocentowaniem podlegają zaliczeniu z urzędu na poczet zaległości podatkowych wraz z odsetkami za zwłokę, odsetek za zwłokę określonych w decyzji, o której mowa w art. 53a, oraz bieżących zobowiązań podatkowych, a w razie ich braku podlegają zwrotowi z urzędu, chyba że podatnik złoży wniosek o zaliczenie nadpłaty w całości lub w części na poczet przyszłych zobowiązań podatkowych, z zastrzeżeniem § 2. Zgodnie zaś z postanowieniami art. 76b § 1 powołanej ustawy przepisy art. 76, art. 76a, art. 77b i art. 80 stosuje się odpowiednio do zwrotu podatku. Zaliczenie, o którym mowa w art. 76a § 2 pkt 1, następuje z dniem złożenia deklaracji wykazującej zwrot podatku. W kontekście przytoczonych regulacji zaznaczono, że w sytuacji gdy zasadność zwrotu zadeklarowanego przez podatnika budzi wątpliwości, to zgodnie z postanowieniami art. 87 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług przedłuża on termin dokonania zwrotu do czasu zakończenia weryfikacji zwrotu. Z uwagi na fakt, że w niniejszej sprawie przed złożeniem wniosku o przerachowanie wydane zostało postanowienie w sprawie przedłużenia terminu zwrotu różnicy podatku od towarów i usług wykazanego w deklaracji brak jest - w ocenie organu podatkowego I instancji - możliwości dokonania zwrotu podatku aż do czasu zakończenia weryfikacji rozliczenia.