Wyrok WSA w Krakowie z dnia 19 kwietnia 2016 r., sygn. III SA/Kr 1276/15
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący WSA Wojciech Jakimowicz Sędziowie WSA Bożenna Blitek WSA Dorota Dąbek (spr.) Protokolant starszy referent Renata Nowak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 kwietnia 2016 r. sprawy ze skargi J. H.-W. na decyzję Komisji Odwoławczej Rady Narodowego Centrum Nauki z dnia 11 czerwca 2015r. nr [ ] w przedmiocie odmowy przyznania promesy finansowania projektu badawczego skargę oddala
Uzasadnienie
wyroku WSA w Krakowie z dnia 19 kwietnia 2016r.
Decyzją z dnia 5 lutego 2015r. nr [...] Dyrektor Narodowego Centrum Nauki odmówił udzielenia prof. dr hab. [...] J. H. - W. promesy finansowania projektu badawczego pt. "[...]" w ramach konkursu Maestro. W uzasadnieniu organ I instancji wyjaśnił, że wniosek spełniał wymagania formalne i został poddany ocenie merytorycznej przez Zespół Ekspertów, dokonanej na podstawie kryteriów wskazanych w Regulaminie przyznawania środków na realizację zadań finansowanych przez Narodowe Centrum Nauki w zakresie projektów badawczych, staży po uzyskaniu stopnia naukowego doktora oraz stypendiów doktorskich, wprowadzonym uchwałą Rady Narodowego Centrum Nauki nr [...] z dnia 12 grudnia 2013r. z późn. zm., w brzmieniu przyjętym uchwałą nr [...] z dnia 11 czerwca 2014r. W wyniku oceny dokonanej na drugim etapie oceny merytorycznej Zespół Ekspertów ustalił listę rankingową projektów badawczych, na podstawie której przedmiotowy wniosek nie został rekomendowany do przyznania środków finansowych na jego realizację, gdyż przedmiotowy projekt, na tle innych projektów zgłoszonych do konkursu i rekomendowanych przez Zespół Ekspertów do finansowania, został niżej oceniony.
Pismem z dnia 3 marca 2015r. Prorektor Uniwersytetu wniósł za pośrednictwem Dyrektora Narodowego Centrum Nauki do Komisji Odwoławczej Rady Naukowego Centrum Nauki o rozpatrzenie odwołania według treści przedstawionej przez Kierownika Projektu w załączonym piśmie. W odwołaniu tym J. H. - W. odniósł się do poszczególnych argumentów podnoszonych przez Ekspertów w toku dokonywanej przez nich oceny projektu. Odwołujący się zarzucił, że miał ograniczone możliwości uzasadnienia niektórych punktów odwołania, gdyż nie udzielono mu informacji o projektach, które zostały zakwalifikowane do realizacji, a istotnym elementem oceny Zespołu Ekspertów było porównanie jego wniosku z innymi. Zdaniem odwołującego się, w ustawie o NCN oraz w wewnętrznych aktach prawnych obowiązujących w NCN nie ma jakiejkolwiek podstawy do odmowy udzielenia mu tych informacji. Odmowa taka jest też niezgodna z ustawą o dostępie do informacji publicznej (art. 2, art. 5 pkt 3 tej ustawy). Odwołujący się stwierdził ponadto, że projekt został oceniony maksymalnie w tych punktach, które przynoszą najmniejsze kwoty procentowo, a znacznie gorzej w tych miejscach, które są decydujące dla akceptacji całości. Odwołujący się wniósł o korektę punktacji wskazując, że zachodzi niekoherencja pomiędzy uznaniem, że projekt ma maksymalnie oceniony wpływ na rozwój dyscypliny badawczej, a jego charakter uzyskał 50% możliwych punktów.