Wyrok WSA w Kielcach z dnia 21 kwietnia 2016 r., sygn. I SA/Ke 127/16

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Rojek, Sędziowie Sędzia WSA Artur Adamiec, Sędzia WSA Mirosław Surma (spr.), Protokolant Starszy sekretarz sądowy Anna Szyszka, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 kwietnia 2016 r. sprawy ze skargi H. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowa umorzenia zaległości podatkowej 1. oddala skargę; 2. przyznaje od Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach na rzecz adwokata M. K. kwotę 590,40 (pięćset dziewięćdziesiąt 40/100) złotych tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w tym kwotę 110,40 (sto dziesięć 40/100) złotych tytułem podatku od towarów i usług.

Uzasadnienie

1. Decyzja organu administracji publicznej i przedstawiony przez ten organ tok postępowania

1.1. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K. ("SKO", "Kolegium") decyzją z [...] r. nr [...] utrzymało w mocy decyzję Burmistrza Miasta i Gminy S. z [...]nr [...]w sprawie odmowy umorzenia H. K. zobowiązań pieniężnych

w kwocie 570,00 zł za 2014 rok.

1.2. W uzasadnieniu Kolegium powołując się na treść art. 67a § 1 pkt 3 Ordynacji podatkowej wskazało, że w przypadkach uzasadnionych ważnym interesem podatnika lub interesem publicznym organ podatkowy, może umorzyć w całości lub

w części zaległości podatkowe lub odsetki za zwłokę. Następnie organ wyjaśnił, że jakkolwiek umorzenie zaległości podatkowych to kompetencja o charakterze uznaniowym to jednak decyzje wydane w tym trybie nie są dowolne. Kolegium, podniosło, że w ramach postępowania w którym organy podatkowe uprawnione są do wydawania decyzji o charakterze uznaniowym organy zobowiązane są zebrać

i w sposób wyczerpujący rozpatrzyć cały materiał dowodowy, podjąć wszelkie niezbędne działania w celu dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego sprawy. Prawidłowe ustalenie stanu faktycznego ma bowiem kluczowe znaczenie dla dalszego toku postępowania podatkowego, daje podstawę do prawidłowej subsumpcji faktów do odpowiednich norm prawa materialnego. Następnie Kolegium cytując tezy