Wyrok WSA w Warszawie z dnia 2 marca 2016 r., sygn. III SA/Wa 1052/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Barbara Kołodziejczak-Osetek (sprawozdawca), Sędziowie sędzia WSA Dariusz Kurkiewicz, sędzia WSA Waldemar Śledzik, Protokolant specjalista Robert Powojski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 2 marca 2016 r. sprawy ze skargi D. sp. z o.o. z siedzibą w S. na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2014 r. nr IPPB5/423-966/14-2/PS w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych oddala skargę

Uzasadnienie

D. Sp. z o.o. (dalej: "Skarżąca" lub "Spółka") w dnu 6 października 2014 r. wystąpiła do Ministra Finansów z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kwalifikacji obowiązku pobrania podatku u źródła w związku z wypłatą należności z tytułu najmu urządzeń (kontenerów) na rzecz austriackiego kontrahenta.

Z opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka jest podmiotem działającym w branży budowlanej. Spółka zawarła z kontrahentem austriackim umowy najmu kontenerów. Kontenery wykorzystywane są przez Spółkę w toku prowadzonej przez nią działalności, do transportu i przechowywania materiałów. Spółka będzie dysponować aktualnym certyfikatem rezydencji podmiotu z Austrii.

W związku z powyższym Skarżąca zapytała, czy w przedstawionym stanie faktycznym kontenery należy traktować jako urządzenia przemysłowe, w związku z wynajmem których na Spółce ciąży obowiązek poboru podatku u źródła od wypłat należności, dokonywanych na rzecz kontrahenta austriackiego?

Zdaniem Skarżącej, kontenerów nie można sklasyfikować jako urządzeń przemysłowych. W związku z tym na Spółce nie będą ciążyć obowiązki płatnika z tytułu wypłaty należności tytułem czynszu najmu kontenerów.

W uzasadnieniu Spółka wskazała, że dla zaistnienia konieczności poboru podatku u źródła od należności licencyjnych konieczne jest aby płatność stanowiła zapłatę za jeden z tytułów wymienionych w 21 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. - o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2011r., Nr 74 poz. 394 ze zm.; dalej: "u.p.d.o.p."). Z tego względu, w sprawie decydujące znaczenie ma fakt, czy płatność uiszczana z tytułu umowy najmu kontenerów może być traktowana jako przychód z tytułu użytkowania urządzenia przemysłowego. Innymi słowy, tylko sklasyfikowanie kontenera jako urządzenia przemysłowego (co w ocenie Spółki nie jest możliwe) będzie rodzić po stronie Spółki obowiązek w zakresie poboru podatku u źródła. Spółka zauważyła, iż ani przepisy u.p.d.o.p. ani przepisy umów unikaniu podwójnego opodatkowania, w tym umowa podpisana dnia 13 stycznia 2004r. między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Austrii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku (Dz.U. z 2005r., Nr 224, poz. 1921 ze zm.; dalej: "umowa polsko-austriacka", "Konwencja z Austrią" lub "UPO"), nie zawierają definicji terminu "urządzenie przemysłowe". Zdaniem Spółki, w takiej sytuacji należy odwołać się do wykładni językowej