Wyrok WSA w Warszawie z dnia 3 marca 2016 r., sygn. II SA/Wa 1174/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Anna Mierzejewska, Sędziowie WSA Ewa Grochowska-Jung (spr.), Andrzej Kołodziej, Protokolant starszy sekretarz sądowy Izabela Kaliszewska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 marca 2016 r. sprawy ze skargi R. S. A. z siedzibą w W. na decyzję Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych z dnia [...] maja 2015 r. nr [...] w przedmiocie przetwarzania danych osobowych - oddala skargę -

Uzasadnienie

D. P. złożyła do Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych skargę dotyczącą przetwarzania jej danych osobowych przez R. S.A. z siedzibą w W. (dalej jako Bank), polegającego na gromadzeniu i przechowywaniu nagrań z przeprowadzonych z nią, zainicjowanych przez pracowników Banku w dniach [...] stycznia 2011 r., [...] stycznia 2011 r., [...] lutego 2011 r., [...] marca 2011 r. rozmów telefonicznych. Skarżąca zakwestionowała w szczególności legalność zarejestrowania przeprowadzonych z nią, inicjowanych przez Bank rozmów telefonicznych. Jak wskazała, pracownicy Banku dzwoniąc do niej nie informowali jej, że rozmowy te są nagrywane, na które to rozmowy, gdyby wiedziała o ich zapisie, nie wyraziłaby zgody. Skarżąca nie będąc poinformowana o rejestracji rozmów, nie wyraziła zgody na ich nagrywanie i w tym upatruje braku legalności procesu nie tylko zgromadzenia, ale i przechowywania tychże nagrań.

Skarga dotyczyła również przekazania tych nagrań do Sądu Rejonowego w [...] co zdaniem skarżącej wpłynęło na wynik procesu sądowego. W toku przeprowadzonego postępowania wyjaśniającego Generalny Inspektor Ochrony Danych osobowych ustalił, że w 2008 roku Skarżącą zawarła z Bankiem umowę kredytu konsumpcyjnego. Wobec braku realizacji zobowiązań wynikających z zawartej przez Skarżącą z Bankiem umowy kredytowej Bank podjął wobec niej czynności w zakresie telefonicznego informowania o występujących zaległościach.

W tym celu m. in. w dniach [...] stycznia 2011 r., [...] stycznia 2011 r., [...] lutego 2011 r. i [...] marca 2011 r. Bank ze swojej inicjatywy przeprowadził ze Skarżącą rozmowy telefoniczne. Zarówno na wstępie tychże rozmów jak i w ich toku Bank nie poinformował Skarżącej o ich rejestrowaniu.