Wyrok WSA w Warszawie z dnia 8 marca 2016 r., sygn. II SA/Wa 1451/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Anna Mierzejewska, Sędziowie WSA Eugeniusz Wasilewski, Andrzej Góraj (spr.), Protokolant starszy sekretarz sądowy Dorota Kwiatkowska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 marca 2016 r. sprawy ze skargi Proboszcza Parafii Rzymskokatolickiej p.w. [...] w P. na decyzję Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych z dnia [...] lipca 2015 r. nr [...] w przedmiocie uaktualnienia danych osobowych uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję z dnia [...] kwietnia 2015 r.

Uzasadnienie

Generalny Inspektor Ochrony Danych Osobowych decyzją z dnia [...] kwietnia 2015 r., na podstawie art. 104 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r., poz. 267 ze zm.) oraz art. 18 ust. 1 pkt 2, art. 22, art. 35 ust.1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (Dz. U. z 2002 r. Nr 101, poz. 926 ze zm.), po przeprowadzeniu postępowania administracyjnego ze skargi A. P., nakazał Proboszczowi Parafii Rzymskokatolickiej p.w. [...] w P. przywrócenie stanu zgodnego z prawem poprzez uaktualnienie danych osobowych skarżącej, polegające na naniesieniu w księdze chrztów adnotacji o treści zgodnej z jej żądaniem, zawartym w "Oświadczeniu woli" z dnia 28 lutego 2014 r.

We wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy Proboszcz ww. Parafii zarzucił powyższej decyzji naruszenie art. 107 Kpa, bowiem nie zawiera ona dowodów, na podstawie których organ wyprowadza przesłanki jej wydania oraz uzasadnienia prawnego.

Proboszcz stwierdził ponadto, że organ ochrony danych osobowych nie jest uprawniony do dokonywania oceny skuteczności wystąpienia z Kościoła, a także wydawania nakazów skierowanych do proboszczów, a dotyczących dokonania wpisów w księgach ochrzczonych. Przyjęcie odmiennego stanowiska byłoby sprzeczne nie tylko z przepisami ustawowymi i konkordatowymi, ale i z unormowaniami Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, w której Kościołowi Katolickiemu zagwarantowano autonomię i niezależność w sprawach należących do jego własnego zakresu oraz wyrażono zasadę demokratycznego państwa prawnego, której fundamentem jest zasada legalizmu.