Wyrok WSA w Warszawie z dnia 31 marca 2016 r., sygn. IV SA/Wa 2029/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Paweł Groński (spr.), Sędziowie sędzia WSA Anna Falkiewicz-Kluj, sędzia WSA Teresa Zyglewska, Protokolant ref. staż. Paweł Smulski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 31 marca 2016 r. sprawy ze skargi A. B. na decyzję Rady do Spraw Uchodźców z dnia [...] maja 2015 r. nr [...] w przedmiocie odmowy nadania statusu uchodźcy oddala skargę

Uzasadnienie

Zaskarżoną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie przez A. B. decyzją z dnia [...] maja 2015 r. (nr [...]) Rada do Spraw Uchodźców, po rozpatrzeniu odwołania wniesionego przez skarżącego od decyzji Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców z [...] lutego 2015 r. (nr [...]) o odmowie nadania skarżącemu, jego żonie (K. B.) oraz ich małoletnim dzieciom (K., R., Z., D., M., M., K. B., M. B.) statusu uchodźcy, odmowie udzielenia ochrony uzupełniającej oraz odmowie udzielenia zgody na pobyt tolerowany, utrzymała w mocy decyzję organu pierwszej instancji.

Z okoliczności faktycznych sprawy wynika, że A. B., obywatel [...], narodowości [...] złożył w dniu [...] czerwca 2013 r. do Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców wniosek o nadanie jemu oraz jego żonie oraz ich małoletnim dzieciom statusu uchodźcy w Polsce. We wniosku podał, że w kraju pochodzenia był prześladowany przez zamaskowane osoby, które go zabierały i biły. Nie był jednak nigdy zatrzymany, aresztowany ani sądzony. Wnioskodawca oświadczył, że nie należał do żadnej partii politycznej, nie uczestniczył też w żadnym konflikcie zbrojnym.

W toku postępowania uchodźczego cudzoziemiec wyjaśnił, że opuścił kraj pochodzenia z obawy o bezpieczeństwo osobiste oraz członków rodziny. Te obawy miały związek z zatrzymaniami przez funkcjonariuszy którzy podejrzewali go o utrzymywanie kontaktów z bojownikami walczącymi w tzw. wojnie [...].

Wnioskodawca podał, że w latach 1994-1996 walczył w wojnie [...], nie uczestniczył natomiast w tzw. wojnie [...], ponieważ był jej przeciwny. Mimo że nie utrzymywał kontaktów z bojownikami, władze [...] zatrzymywały go i przemocą wymuszały informacje o separatystach. A. B. stwierdził, że w latach 2000-2005 został zatrzymany sześć lub siedem razy, w latach 2005-2013 trzy lub cztery razy. W lutym 2013 r., po przesłuchaniu w [...] w [...], zamaskowani ludzie przyszli do jego domu i założyli mu na głowę worek, porwali, bezskutecznie żądali podpisania dokumentów świadczących o tym, że utrzymuje kontakty z bojownikami. Wnioskodawca podał, że został wówczas pobity i nieprzytomny trafił do szpitala nr [...] w [...] stwierdził, że to zdarzenie było bezpośrednią przyczyną opuszczenia przez wnioskodawcę i jego rodzinę kraju pochodzenia. Cudzoziemiec dodał, ze nie mógłby zamieszkać w innej części [...] ponieważ [...] [...] nie lubią i znieważają.