Wyrok WSA w Warszawie z dnia 16 marca 2016 r., sygn. II SA/Wa 1890/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Olga Żurawska - Matusiak (spr.), Sędziowie WSA Anna Mierzejewska, Stanisław Marek Pietras, Protokolant starszy sekretarz sądowy Agnieszka Wiechowicz, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 marca 2016 r. sprawy ze skargi J. M. na decyzję Ministra Obrony Narodowej z dnia [...] sierpnia 2014 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji oddala skargę.

Uzasadnienie

Minister Obrony Narodowej decyzją Nr [...], na podstawie art. 127 § 3 oraz art. 138 § 1 pkt 1 K.p.a., po rozpoznaniu wniosku J. M. (dalej jako skarżący) o ponowne rozpatrzenie sprawy rozstrzygniętej decyzją Ministra Obrony Narodowej Nr [...] z [...] lipca 2014 r. w przedmiocie stwierdzenie nieważności decyzji Ministra Obrony Narodowej Nr [...] z [...] kwietnia 2014 r. oraz poprzedzającej ją decyzji Ministra Obrony Narodowej Nr [...] z [...] stycznia 2014 r., odmawiającej uchylenia - w trybie art. 154 K.p.a. - rozkazu personalnego Ministra Obrony Narodowej Nr [...] z [...] listopada 1990 r. zwalniającego skarżącego z zawodowej służby wojskowej z powodu odmowy objęcia niższego stanowiska służbowego, utrzymał zaskarżoną decyzję w mocy.

W uzasadnieniu powyższego rozstrzygnięcia organ wskazał na następujące okoliczności faktyczne oraz prawne sprawy.

Minister Obrony Narodowej rozkazem personalnym Nr [...] z [...] listopada 1990 r. zwolnił skarżącego z zawodowej służby wojskowej z powodu niewyrażenia zgody na przeniesienie na niższe stanowisko służbowe.

Pismem z 10 grudnia 2013 r. skarżący wystąpiła do Ministra Obrony Narodowej z wnioskiem o uchylenie ww. rozkazu personalnego Ministra Obrony Narodowej. Jako podstawę żądania rozpoznania wniosku wskazał art. 154 K.p.a., zwracając się o rozpatrzenie sprawy w tym trybie.

Minister Obrony Narodowej decyzją Nr [...] z [...] stycznia 2014 r. odmówił uchylenia kwestionowanego rozkazu personalnego podnosząc, że w świetle dyspozycji art. 154 K.p.a. może być uchylona lub zmieniona decyzja ostateczna, na mocy której żadna ze stron nie nabyła prawa, jeżeli przemawia za tym interes społeczny lub słuszny interes strony. Organ wyjaśnił, że "nabycie prawa" w rozumieniu art. 154 K.p.a. należy rozumieć szeroko, gdyż każde indywidualne rozstrzygnięcie prawne, które ma znamiona rozstrzygnięcia merytorycznego w sprawie i kształtuje sytuację prawną strony, należy traktować jako rozstrzygnięcie, na podstawie którego strona "nabyła prawo". Skarżący nabył zatem prawo. Ponadto, zdaniem organu, nie można uznać za słuszny interes strony - w rozumieniu art. 154 K.p.a. - samego subiektywnego poczucia krzywdy żywionego przez skarżącego oraz rozczarowania i żalu wobec stanowiska organu administracji.