Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 8 marca 2016 r., sygn. I SA/Gd 1866/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marek Kraus, Sędziowie Sędzia NSA Małgorzata Gorzeń (spr.), Sędzia NSA Ewa Kwarcińska, Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Marzena Cybulska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 16 lutego 2016 r. sprawy ze skargi ,,A" Sp. z o.o. z siedzibą w G. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia 28 września 2015 r. ( ) w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od stycznia do sierpnia 2011r., za grudzień 2011r., od stycznia do grudnia 2012r. oraz od stycznia do lutego 2013r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia 28 września 2015. Dyrektor Izby Skarbowej, po rozpatrzeniu odwołania wniesionego przez A Spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością, zwanej dalej Spółką, utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego (dalej: Naczelnik US) z dnia 30 lipca 2014 r. określającą stronie w podatku od towarów i usług nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym do zwrotu na rachunek bankowy za okres od stycznia do sierpnia 2011 r., za grudzień 2011 r. i za styczeń 2012 r., określającą zobowiązanie podatkowe za miesiące od lutego 2012 r. do lutego 2013 r. oraz odmawiającą stwierdzenia i zwrotu nadpłaty podatku od towarów i usług za ww. okresy rozliczeniowe.

Podstawą rozstrzygnięcia był następujący stan faktyczny:

W dniu 25 marca 2013 r. Spółka wystąpiła do Naczelnika US z wnioskami o zwrot nadpłaty w podatku od towarów i usług. Jednocześnie na podstawie art. 74 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) Spółka złożyła skorygowane deklaracje VAT-7 za okresy od grudnia 2010 r. do lutego 2013 r.

Jako podstawę żądania zwrotu nadpłaty Spółka wskazała fakt, iż opodatkowywała stawką podstawową podatku VAT usługi ubezpieczenia przedmiotów leasingu refakturowane przez Spółkę na jej kontrahentów. Spółka stosowała się do powszechnie obowiązującej wykładni prezentowanej przez organy podatkowe oraz sądy administracyjne, potwierdzonej uchwałą siedmiu sędziów NSA z dnia 8 listopada 2010 r. o sygn. I FPS 3/10, zgodnie z którą co do zasady usługi ubezpieczenia przedmiotów leasingu stanowią element usługi leasingu opodatkowanej stawką podstawową podatku VAT. W dniu 17 stycznia 2013 r. Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: TSUE) wydał wyrok w sprawie BGŻ Leasing o sygn. C- 224/11, w którym stwierdził, iż usługi ubezpieczenia przedmiotów leasingu i usługi leasingu, co do zasady są usługami odrębnymi dla potrzeb podatku VAT. W konsekwencji powyższego wyroku należy uznać, że opodatkowanie usługi ubezpieczenia przedmiotu leasingu stawką podstawową podatku VAT, jako elementu zasadniczej usługi leasingu, jest niezgodne z prawem wspólnotowym.