Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 2 marca 2016 r., sygn. II SA/Bd 1326/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Jarosław Wichrowski Sędziowie sędzia WSA Elżbieta Piechowiak sędzia WSA Małgorzata Włodarska (spr.) Protokolant starszy sekretarz sądowy Katarzyna Kloska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 lutego 2016 r. sprawy ze skargi Wojewody Kujawsko-Pomorskiego na uchwałę Rada Gminy Gostycyn z dnia 30 kwietnia 2015 r. nr VII/48/2015 w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego 1. stwierdza nieważność § 27 ust. 2 pkt 5 zaskarżonej uchwały, 2. orzeka, ze zaskarżona uchwała w części określonej w pkt 1 nie podlega wykonaniu.

Uzasadnienie

II SA/Bd 1326/15

UZASADNIENIE

Rada Gminy G. w dniu [...].04.2015 r. podjęła uchwałę nr [...] w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obszarów położonych w obrębach geodezyjnych: G., P., W., L., P. i B. w Gminie G. Integralnymi częściami planu uczyniono: rysunki planu w skali 1: 1000 jako załączniki nr 1 do nr 14, wyrys ze Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy G., stanowiący załączniki od nr 15 do nr 17, rozstrzygnięcie o sposobie rozpatrzenia uwag do projektu planu, jako załącznik nr 18, rozstrzygnięcie o sposobie realizacji zapisanych w planie inwestycji z zakresu infrastruktury technicznej, które należą do zadań własnych gminy oraz zasadach ich finansowania, zgodnie z przepisami o finansach publicznych, jako załącznik nr 19.

Skargę na powyższą uchwałę do tutejszego sądu wniósł Wojewoda [...] (skarżący). Zarzucił naruszenie szeregu przepisów ustawy z dnia 27.03.2003r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. z 2012r., poz. 647), dalej powoływanej w skrócie jako: "upzp" i wniósł o stwierdzenie nieważności tej uchwały w całości. W uzasadnieniu skargi wojewoda wskazał poszczególne naruszenia:

1. Określenie w § 15 ust. 3 pkt 5, § 19 ust. 3 pkt 5, § 22 ust. 3 pkt 5, § 23 ust. 3 pkt 5. § 26 ust. 3 pkt 5. § 27 ust. 3 pkt 5, § 29 ust. 3 pkt 6, § 30 ust. 3 pkt 6. § 33 ust. 3 pkt 5. § 34 ust. 3 pkt 5. § 38 ust. 3 pkt 5. § 39 ust. 3 pkt 5, § 44 ust. 3 pkt 5. § 48 ust. 3 pkt 5, § 51 ust. 3 pkt 5, § 54 ust. 3 pkt 5, § 55 ust. 2 pkt 5 zaskarżonej uchwały maksymalnej powierzchni zabudowy w stosunku do powierzchni działki budowlanej. Wyjaśnił, że zgodnie z art. 15 ust. 2 pkt 6 upzp w planie miejscowym określa się obowiązkowo zasady kształtowania zabudowy oraz wskaźniki zagospodarowania terenu, maksymalną i minimalną intensywność zabudowy jako wskaźnik powierzchni całkowitej zabudowy w odniesieniu do powierzchni działki budowlanej, minimalny udział procentowy powierzchni biologicznie czynnej w odniesieniu do powierzchni działki budowlanej, maksymalną wysokość zabudowy, minimalną liczbę miejsc do parkowania i sposób ich realizacji oraz linie zabudowy i gabaryty obiektów. Uszczegółowienie tego przepisu stanowi § 4 pkt 6 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie wymaganego zakresu projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (Dz. U. Nr 164, poz. 1587), dalej powoływanego jako: "rozporządzenie", który przesądza, że ustalenia te powinny zawierać w szczególności określenie linii zabudowy, wielkości powierzchni zabudowy w stosunku do powierzchni działki lub terenu, w tym udziału powierzchni biologicznie czynnej, a także gabarytów i wysokości projektowanej zabudowy oraz geometrii dachu. Wojewoda podkreślił, że pod pojęciem działki budowlanej, o której mowa w upzp, zgodnie z wolą ustawodawcy wyrażoną w treści art. 2 pkt 12 upzp, należy rozumieć nieruchomość gruntową lub działkę gruntu, której wielkość, cechy geometryczne, dostęp do drogi publicznej oraz wyposażenie w urządzenia infrastruktury technicznej spełniają wymogi realizacji obiektów budowlanych wynikające z odrębnych przepisów i aktów prawa miejscowego. Z kolei działka traktowana jest jako działka gruntu w rozumieniu przepisu art. 4 pkt 3 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2015 r., poz. 782; z późn.zm.) i pod pojęciem tym należy rozumieć niepodzieloną ciągłą część powierzchni ziemskiej stanowiącą część lub całość nieruchomości gruntowej. Tym samym nie każda działka gruntu będzie stanowiła działkę budowlaną i na odwrót - działka budowlana może się składać z kilku działek gruntu.