Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 24 lutego 2016 r., sygn. I SA/Po 1493/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ireneusz Fornalik Sędziowie Sędzia WSA Aleksandra Kiersnowska - Tylewicz (spr.) Sędzia WSA Karol Pawlicki Protokolant: ref. staż. Karolina Samolczyk po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 lutego 2016 r. sprawy ze skargi AW-K na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w [...] z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2008 r. I. uchyla zaskarżoną decyzję; II. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w [...] na rzecz skarżącej kwotę [...] zł,- (słownie: [...] złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] czerwca 2012 r. nr [...] Naczelnik Urzędu Skarbowego w Z. określił A. K. (dalej zwanej skarżącą lub podatniczką) wysokość zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2008 r. w kwocie [...] zł.

Na skutek odwołania podatniczki- Dyrektor Izby Skarbowej w P. decyzją z dnia [...] grudnia 2012 r. nr [...] uchylił wymienioną na wstępie decyzję przekazując sprawę organowi I instancji do ponownego wyjaśnienia z uwagi na konieczność dokonania przez ten organ dodatkowych czynności dowodowych. Organ II instancji zwrócił uwagę na następujące, wymagające wyjaśnienia okoliczności:

- sprzeczności w wyjaśnieniach skarżącej co do wykorzystywania motocykla do dojazdów do klientów i kontrahentów w sytuacji nieposiadania przez skarżącą uprawnień do kierowania motocyklem.

- wątpliwości dotyczących wykorzystywania przez podatniczkę motocykla w celach reklamowych - w ocenie organu II instancji samo oświadczenie podatnika w tym przedmiocie nie stanowi wystarczającego dowodu. Zdaniem Dyrektora Izby Skarbowej w P. w tym zakresie należy wyjaśnić z udziałem skarżącej okoliczności kontaktów handlowych nawiązanych dzięki strategii marketingowej prowadzonej przy użyciu motocykla.

Zwrócono również uwagę na konieczność wyjaśnienia, czy J. K. faktycznie kierował motocyklem, a jeżeli tak to czy ma on informacje w zakresie faktycznego wykorzystywania pojazdu. W ocenie organu odwoławczego, organ I instancji powinien również zweryfikować wyjaśnienia skarżącej co do firmy B. z Ł., na rzecz której skarżąca miała świadczyć usługi reklamowe. Zdaniem Dyrektora Izby Skarbowej w P. Naczelnik Urzędu Skarbowego w Z. powinien zwrócić uwagę na definicję środka trwałego zawartą w art. 22a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą środkiem trwałym może być wyłącznie środek transportu o przewidywalnym okresie używania dłuższym niż rok. Organ odwoławczy zwrócił również uwagę na konieczność uwzględnienia w toku dalszego postępowania faktu, że skarżąca ujęła w kosztach wydatek z tytułu ubezpieczenia OC, a organ I instancji nie wskazał z czym związany jest ten wydatek, a zwłaszcza czy dotyczy motocykla. Dyrektor Izby Skarbowej w P. zwrócił uwagę na konieczność rozważenia zasadności zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na nabycie paliwa, skoro z wyjaśnień pełnomocnika podatniczki wynika, nie posiadała ona uprawnień do kierowania motocyklem. Organ odwoławczy uznał również za niewystarczające ustalenia w zakresie odmowy uznania za koszt uzyskania przychodu wydatków udokumentowanych: