Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 23 lutego 2016 r., sygn. I SA/Gl 1051/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bożena Suleja-Klimczyk, Sędziowie WSA Dorota Kozłowska (spr.), Teresa Randak, , po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 23 lutego 2016 r. sprawy ze skargi A S.A. w K. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie zarzutów w postępowaniu egzekucyjnym oddala skargę.

Uzasadnienie

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K. (dalej: Kolegium, SKO) postanowieniem z dnia [...] r., nr [...], na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 w zw. z art. 144 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz.U. z 2013 r., poz. 267 z późn. zm., dalej: k.p.a.) oraz art. 17, art. 18, art. 23 § 4, art. 34 § 2 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 1619 z późn. zm., dalej: u.p.e.a. bądź ustawa egzekucyjna), art. 1 ustawy z dnia 12 października 1994 r. o samorządowych kolegiach odwoławczych (t.j. Dz. U. z 2001 r., Nr 79, poz. 856 z późn. zm.) i § 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 17 listopada 2003 r. w sprawie obszarów właściwości miejscowej samorządowych kolegiów odwoławczych (Dz.U. Nr 198, poz. 1925), po rozpatrzeniu zażalenia wniesionego przez A S.A. z siedzibą w K. (dalej: Spółka, zobowiązana, skarżąca), utrzymało w mocy postanowienie Prezydenta Miasta Z. z dnia [...] r., nr [...], w przedmiocie stanowiska wierzyciela, uznające zarzut Spółki zgłoszony w sprawie prowadzenia egzekucji administracyjnej za bezzasadny.

Zaskarżone postanowienie zostało wydane w następującym stanie faktycznym i prawnym:

Pismem z dnia 5 stycznia 2015 r. Spółka zgłosiła zarzuty w sprawie egzekucji administracyjnej prowadzonej przez Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego w S. na podstawie wystawionego przez Prezydenta Miasta Z. tytułu wykonawczego nr [...] z dnia [...] r. Spółka jako podstawę zarzutów wskazała art. 33 § 1 pkt 1 ustawy egzekucyjnej. Zobowiązana wyjaśniła, że SKO decyzją z dnia [...] r., nr [...], uchyliło decyzję Prezydenta Miasta Z. z dnia [...] r., nr [...], określającą jej wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości za 2007 r., a sprawa została przekazana do ponownego rozpatrzenia. Następnie Prezydent Miasta Z. wydał kolejną decyzję w dniu [...] r., nr [...], ponownie określającą wysokość zobowiązania w podatku od nieruchomości za 2007 r. Decyzja ta również została uchylona decyzją SKO z dnia [...] r., nr [...], a sprawa po raz drugi została przekazana do ponownego rozpatrzenia. Dalej zobowiązana wskazała, że zgodnie z art. 77 § 4 O.p. w przypadku uchylenia decyzji określającej wysokość zobowiązania podatkowego i nie wydania nowej decyzji w terminie 3 miesięcy od dnia uchylenia nadpłata stanowiąca kwotę wpłaconą na podstawie decyzji uchylonej podlega zwrotowi bez zbędnej zwłoki. Jednocześnie w myśl art. 76 § 1 O.p. nadpłaty wraz z oprocentowaniem podlegają zaliczeniu z urzędu na poczet zaległości podatkowych wraz z odsetkami za zwłokę, odsetek za zwłokę określonych w decyzji, o której mowa w art. 53a O.p., oraz bieżących zobowiązań podatkowych, a w razie ich braku podlegają zwrotowi z urzędu, chyba że podatnik złoży wniosek o zaliczenie nadpłaty w całości lub w części na poczet przyszłych zobowiązań podatkowych. Zatem wobec uchylenia decyzji z dnia [...] r., nr [...], to na Prezydencie Miasta Z. ex lege ciążył obowiązek zaliczenia nadpłaty w podatku od nieruchomości za 2007 r. na poczet zaległości podatkowych Spółki w podatku od nieruchomości za 2009 r.