Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok WSA w Białymstoku z dnia 10 lutego 2016 r., sygn. I SA/Bk 824/15

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Paweł Janusz Lewkowicz, Sędziowie sędzia WSA Andrzej Melezini, sędzia WSA Jacek Pruszyński (spr.), Protokolant referent stażysta Katarzyna Derewońko, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 10 lutego 2016 r. sprawy ze skargi A. P. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia [...] czerwca 2015 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiąc luty 2013 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] marca 2015 r. Nr [...] Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w B. określił A. P. (dalej powoływany także jako: "Skarżący") rozliczenie w podatku VAT za miesiąc luty 2013 r. w innej wysokości niż wynikająca z deklaracji podatkowej. W decyzji stwierdzono, że w ramach działalności gospodarczej prowadzonej pod nazwą "E." Skarżący uczestniczył w procederze ukierunkowanym

na wyłudzenie z budżetu państwa zwrotu podatku od towarów i usług, posługując się fakturami nie stwierdzającymi faktycznych czynności nabycia towarów.

Po rozpatrzeniu odwołania Skarżącego, Dyrektor Izby Skarbowej

w B., podtrzymując stanowisko w sprawie, decyzją z dnia [...] czerwca

2015 r., nr [...] utrzymał w mocy decyzję organu I instancji.

Dyrektor Izby Skarbowej w B. zakwestionował prawo Skarżącego

do odliczenia podatku naliczonego w rozliczeniu za miesiąc luty 2013 r. w zakresie zaewidencjonowanych transakcji zakupu telefonów komórkowych od A. R.

"A.". Zdaniem organu, zgromadzony materiał dowodowy daje podstawę

do kwestionowania rozliczenia z uwagi na fakt, że faktury wystawione przez wymieniony wyżej podmiot nie odzwierciedlały faktycznych zdarzeń gospodarczych. Skarżący był ostatnim ogniwem łańcucha podmiotów, uczestniczących w procederze fikcyjnego obrotu towarem. Jak ustalono, podmioty występujące na początkowym etapie łańcucha nieewidencjonowały realizowanej sprzedaży, nie odprowadzały należnego podatku, występujące natomiast na dalszym etapie podmioty gospodarcze, odliczały podatek VAT. Stworzony mechanizm pozwalał

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00