Wyrok WSA w Warszawie z dnia 13 stycznia 2016 r., sygn. VI SA/Wa 1942/15
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Danuta Szydłowska (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Jacek Fronczyk Sędzia WSA Aneta Lemiesz Protokolant ref. staż. Anna Owczarek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 stycznia 2016 r. sprawy ze skargi A. A. na decyzję Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia [...] maja 2015 r. nr [....] w przedmiocie kary dyscyplinarnej oddala skargę w całości
Uzasadnienie
Zaskarżoną decyzją z dnia [...] maja 2015 r. Minister Infrastruktury i Rozwoju, na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 w zw. z § 1 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 22 września 2014 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Infrastruktury i Rozwoju (Dz. U. poz. 1257), po rozpatrzeniu wniosku A. A. o ponowne rozpatrzenie sprawy, utrzymał w mocy decyzję własną z dnia [...] lutego 2010 r., orzekającą o zastosowaniu wobec rzeczoznawcy majątkowego A. A. kary dyscyplinarnej w postaci zawieszenia uprawnień zawodowych na okres 1 roku.
W uzasadnieniu swojego stanowiska Minister przedstawił przebieg postępowania w sprawie wyjaśniając m.in., że Prezydent [...] zwrócił się o wszczęcie postępowania z tytułu odpowiedzialności zawodowej w związku z dokonaną przez rzeczoznawcę majątkowego A. A. wyceną trzech nieruchomości gruntowych położonych we [...], zleconą w celu aktualizacji opłat rocznych z tytułu użytkowania wieczystego gruntu. Złożenie skargi poprzedzone było postępowaniem przed Samorządowym Kolegium Odwoławczym we [...]. Użytkownicy wieczyści złożyli bowiem do Kolegium wniosek o ustalenie, że aktualizacja opłaty jest nieuzasadniona, kwestionując wiarygodność informacji zawartych w operatach szacunkowych sporządzonych przez rzeczoznawcę majątkowego.
Odnosząc się do nieruchomości położonej przy ul. [...] we [...] podniesiono, że, za wyjątkiem transakcji nr 8, wszystkie transakcje wykorzystane w operacie szacunkowym budzą wątpliwość, co do ich zaistnienia i występuje podejrzenie, że zostały wymyślone przez rzeczoznawcę majątkowego A. A. na potrzeby wyceny nieruchomości, co również oznacza, że obliczenie współczynnika zmian cen wskutek upływu czasu jest fikcją. Ponadto nieruchomości nr 11 i 13 nie były przedmiotem transakcji sprzedaży i prawdopodobnie nie istnieją, a opis nieruchomości nr 8 jest niezgodny ze stanem faktycznym. Wskazano również, iż na stronie 11 operatu szacunkowego rzeczoznawca majątkowy opisała 3 nieruchomości wykorzystane do porównań - nr 8, 11, i 13 jako zabudowane, czyli świadomie naruszyła przepisy prawa dotyczące zasad wyceny nieruchomości gruntowych dla potrzeb aktualizacji opłat rocznych z tytułu użytkowania wieczystego.