Wyrok WSA w Warszawie z dnia 22 stycznia 2016 r., sygn. II SA/Wa 825/15
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Danuta Kania Sędziowie WSA Andrzej Góraj Iwona Dąbrowska (spr.) Protokolant starszy sekretarz sądowy Dorota Kwiatkowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 stycznia 2016 r. sprawy ze skargi J. S. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] kwietnia 2015 r. nr [...] w przedmiocie uznania za osobę bezrobotną oraz odmowy przyznania prawa do zasiłku oddala skargę.
Uzasadnienie
Decyzją z dnia [...] kwietnia 2015 r., nr [...] wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a. oraz art. 10 ust. 2 pkt 4 i ust. 7 pkt 2 w związku z art. 2 ust.1 pkt 2 oraz art. 71 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2015 r., poz. 149 ze zm.), Wojewoda [...] utrzymał
w mocy decyzję Prezydenta [...] z dnia [...] lutego 2015 r. nr [...], orzekającą o uznaniu z dniem [...] lutego 2015 r. J. S. za osobę bezrobotną oraz o odmowie przyznania mu prawa do zasiłku dla bezrobotnych.
Powyższe rozstrzygnięcie zostało wydane w następującym stanie faktycznym
i prawnym sprawy:
J. S. w dniu [...] lutego 2015 r. został zarejestrowany
w Urzędzie Pracy [...] jako osoba bezrobotna.
Prezydent [...] decyzją z [...] lutego 2015 r. nr [...] na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 2, art. 71 ust. 1 i 2 oraz art. 9 ust. 1 pkt 14 lit. a i b pow. ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy oraz art. 104 kpa orzekł o uznaniu J. S. z dniem [...] lutego 2015 r. za osobę bezrobotną oraz o odmowie przyznania prawa do zasiłku.
W uzasadnieniu decyzji organ wskazał, że dokumentacja zgromadzona
w sprawie potwierdza, że w dniu rejestracji J. S. spełniał warunki do uznania go za osobę bezrobotną, natomiast suma okresów, o których mowa w art. 71 ust.1 i 2 ww. ustawy przypadających w okresie 18 miesięcy poprzedzających dzień rejestracji, jest krótsza niż 365 dni.
Od tej decyzji J. S. złożył odwołanie do Wojewody [...] domagając się jej zmiany i przyznania mu prawa do zasiłku dla bezrobotnych, uznania, że przystąpienie do programu "[...]" nie może powodować u niego strat z powodu braków w implementacji tego programu do przepisów prawnych obowiązującej w RP przez właściwą instytucję państwową; uznanie kwoty 1.600 zł, którą pobierał w czasie stażu w ramach programu "[...]" za kwotę odpowiadającą płacy minimalnej obowiązującej, w gospodarce narodowej; uznanie, że przystąpienie do programu "[...]'' - zawód przyszłości jest równoznaczne z odprowadzaniem składek na Fundusz Pracy, w czasie odbywania stażu w ramach tego programu; uznanie faktu przystąpienia do programu "[...]" za równoznaczny