Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 13 stycznia 2016 r., sygn. I SA/Gd 1811/15

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Gorzeń (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Irena Wesołowska, Sędzia WSA Ewa Wojtynowska, Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Beata Jarecka, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 13 stycznia 2016 r. sprawy ze skargi ,,A" Sp. z o.o. z siedzibą w N. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia 21 stycznia 2011 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych za rok podatkowy od 1 października 2004 roku do 30 września 2005 roku oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją Dyrektor Izby Skarbowej, po rozpatrzeniu odwołania A Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (zwanej dalej Spółką), od decyzji Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej (dalej: Dyrektor UKS) z dnia 10 listopada 2010 r. określającej Spółce zobowiązanie w podatku dochodowym od osób prawnych za rok podatkowy trwający od 1 października 2004 r. do 30 września 2005 r. w wysokości 90.336,00 zł, utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji.

Podstawą powyższego rozstrzygnięcia był następujący stan faktyczny:

W złożonym zeznaniu o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) CIT-8 za rok podatkowy trwający od 1 października 2004 r. do 30 września 2005 r. Spółka wykazała przychody w wysokości 5.439.514,00 zł, koszty uzyskania przychodów w wysokości 4.972.076,42 zł, dochód w wysokości 467.737,58 zł, odliczenie straty z lat poprzednich w wysokości 340.652,82 zł, podstawę opodatkowania w kwocie 126.785,00 zł oraz podatek wg stawki 19% w wysokości 24.089,00 zł.

Dyrektor UKS - po przeprowadzeniu postępowania kontrolnego - wydał w dniu 21 sierpnia 2010 r. decyzję, w której określił Spółce zobowiązanie w podatku dochodowym od osób prawnych za rok podatkowy trwający od 1 października 2004 r. do 30 września 2005 r. w wysokości 59.598,00 zł.

Od decyzji tej Spółka wniosła odwołanie.

Dyrektor Izby Skarbowej postanowieniem z dnia 22 czerwca 2010 r. zlecił organowi pierwszej instancji przeprowadzenie dodatkowego postępowania w celu uzupełnienia dowodów i materiałów w sprawie, a następnie postanowieniem z dnia 22 października 2010 r. zwrócił sprawę organowi pierwszej instancji w celu dokonania wymiaru uzupełniającego poprzez zmianę wydanej decyzji. Dyrektor Izby Skarbowej stwierdził bowiem, że organ I instancji w swojej decyzji z dnia 21 sierpnia 2010r. określił Spółce zobowiązanie podatkowe w nieprawidłowej, zaniżonej wysokości, wskutek pominięcia faktu wydania w dniu 14 października 2010 r. decyzji określających Spółce wysokość straty za wcześniejsze lata podatkowe.