Wyrok WSA w Łodzi z dnia 4 grudnia 2015 r., sygn. II SA/Łd 754/15

Dnia 4 grudnia 2015 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia NSA Anna Stępień Sędziowie Sędzia WSA Arkadiusz Blewązka Sędzia WSA Renata Kubot-Szustowska (spr.) Protokolant sekretarz sądowy Anna Łyżwa po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 grudnia 2015 roku sprawy ze skargi A. M. i M. M. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] nr [...] znak: [...] w przedmiocie sprzeciwu w sprawie przyjęcia zgłoszenia zamiaru budowy przydomowej oczyszczalni ścieków - oddala skargę. LS

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...], nr [...], Wojewoda [...], na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jednolity Dz.U. z 2013r., poz. 267 ze zm.), powoływanej dalej jako "k.p.a." - utrzymał w mocy decyzję Starosty [...] z dnia [...], nr [...], wnoszącej sprzeciw w sprawie przyjęcia zgłoszenia zamiaru budowy przydomowej oczyszczalni ścieków do budynku mieszkalnego na działce nr ewid. 12/15 w obrębie [...] w [...] przy ul. [...] z uwagi na sprzeczność z planem projektowanej inwestycji.

W uzasadnieniu decyzji Wojewoda wskazał, że w złożonym odwołaniu inwestorzy - A. M. i M. M. akcentowali, iż oczyszczalnia odpowiada najwyższym wymaganiom, stawianym przez Europejską Normę EN 12566-3 z oznakowaniem CE w zakresie sprawności oczyszczania, wodoszczelności, stabilności oraz wytrzymałości, potwierdzone badaniami w laboratorium notyfikowanym. Odwołujący wyjaśnili także, że na terenie, na którym znajduje się ich nieruchomość nie wybudowano sieci kanalizacji sanitarnej i w najbliższych latach sieć taka nie zostanie zrealizowana, a zatem nie ma możliwości podłączenia działki do sieci. Ponadto wskazali na ekonomiczne uzasadnienie rozwiązania jakim jest budowa przydomowej oczyszczalni ścieków i wskazali, że powoływanie się na uchwałę w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, niezgodną z obowiązującym prawem, jest karygodne, a przytoczone w odwołaniu przepisy powinny być podstawą do stwierdzenia nieważności planu miejscowego w związku z zapisami stojącymi w sprzeczności z obowiązującym prawem oraz przekroczeniem uprawnień podczas jego uchwalania.