Wyrok WSA w Krakowie z dnia 18 grudnia 2015 r., sygn. III SA/Kr 1206/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Krystyna Kutzner Sędziowie WSA Barbara Pasternak (spr.) WSA Maria Zawadzka Protokolant Małgorzata Krasowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 grudnia 2015 r. sprawy ze skargi [...] Towarzystwa Ubezpieczeń na Życie A S.A. na decyzję Wojewody z dnia 8 lipca 2015 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wydania kopii karty zgonu stwierdza nieważność zaskarżonej decyzji oraz poprzedzającej ją decyzji organu I instancji

Uzasadnienie

Kierownik Urzędu Stanu Cywilnego decyzją z dnia [...] 2015 r. znak: [...], wydaną na podstawie art. 2 ust. 6 w związku z art. 26 ust. 4 ustawy z dnia 28 listopada 2014 r. Prawo o aktach stanu cywilnego (Dz. U. z 2014 r. poz. 1741 ze zm.), art. 10 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej (Dz. U. z 2012 r. poz. 591 ze zm.) i art. 104 kpa - rozpatrzeniu wniosku Towarzystwa Ubezpieczeń na Życie A S. A. z siedzibą w S - odmówił wydania kopii karty zgonu złożonej do akt zbiorowych zgonu dotyczącego J. G.

W uzasadnieniu organ I instancji podał, że wnioskiem z dnia 22 kwietnia 2015 r. Towarzystwo Ubezpieczeń na Życie A S.A. z siedzibą w S, zwróciła się o przesłanie kopii karty statystycznej zgonu z podaną przyczyną zgonu J. G., a w przypadku braku takich danych, podania adresu placówki służby zdrowia i danych lekarza, który wystawił kartę zgonu. Wnioskodawca wskazał, że w interesie prawnym Towarzystwa, zgodnie z art. 25 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o działalności ubezpieczeniowej, niezbędne jest wyjaśnienie przyczyny zgonu w celu wykluczenia ograniczeń odpowiedzialności Towarzystwa z tytułu zawartej umowy ubezpieczenia. Organ podkreślił, że dane statystyczne zawarte w karcie zgonu dotyczące m.in. przyczyny zgonu, służą wyłącznie do celów statystycznych i są przetwarzane dla potrzeb statystyki publicznej przez kierownika urzędu stanu cywilnego (przekazywane służbom statystyki publicznej) zgodnie z obowiązkiem nałożonym powołanym wyżej przepisem Prawa o aktach stanu cywilnego oraz ustawą z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej. Natomiast prawną ochronę danych szczególnie wrażliwych (zawartych w karcie zgonu) gwarantuje art. 10 ustawy o statystyce publicznej, zaś szczególną ochronę danych dotyczących przyczyny zgonu podkreśla art. 7 ustawy z dnia 31 stycznia 1959 r. o cmentarzach i chowaniu zmarłych. Organ I instancji podkreślił, że ustawodawca konsekwentnie w przepisach prawa wprowadził ograniczenie w udostępnianiu danych dotyczących przyczyny zgonu. Organ powołał się też na wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 13 grudnia 2011 r. sygn. akt K 33/08 oraz art. 10 rozporządzenia Rady (WE) Nr-322/97 z 17 lutego 1997 r. w sprawie statystyk Wspólnoty (Dz. Urz. U E L. 52/1 z 22 lutego 1997 r.) i stwierdził, że karta zgonu stanowi dla kierownika urzędu stanu cywilnego wyłącznie podstawę do sporządzenia aktu zgonu. W ramach rejestracji zgonu kierownik urzędu stanu cywilnego ogranicza swoje czynności do sporządzenia aktu (czynność materialno - techniczna) oraz do przekazania stosownych danych uprawnionemu podmiotowi, czyli urzędowi statystycznemu. Wobec tego, kierownik urzędu stanu cywilnego, dokonując rejestracji zgonu w rejestrze stanu cywilnego, nie prowadzi z tego tytułu żadnego postępowania, nie gromadzi żadnych materiałów, które miałoby związek z wypadkiem lub zdarzeniem będącym podstawą ustalenia odpowiedzialności. Kierownik urzędu stanu cywilnego przetwarza jedynie dane zawarte w karcie zgonu wyłącznie dla potrzeb statystyki publicznej i ma obowiązek przekazać je do urzędu statystycznego. Dlatego nie można z takiego upoważnienia wobec kierownika urzędu stanu cywilnego do udzielenia informacji o przyczynie zgonu wyprowadzać z art. 25 ust. 1 ustawy o działalności ubezpieczeniowej. W ocenie organu I instancji art. 144 ust. 4 Prawa o aktach stanu cywilnego i art. 10 ustawy o statystyce publicznej jednoznacznie regulują kwestię postępowania kierownika stanu cywilnego z danymi statystycznymi zawartymi w karcie zgonu, a więc kierownik urzędu stanu cywilnego ma obowiązek przekazać wyłącznie służbom statystycznym dane zawarte w karcie zgonu dotyczące m.in. przyczyny zgonu i jest zobligowany do zachowania tajemnicy statystycznej. Dane dotyczące przyczyny zgonu osoby są pozyskiwane wyłącznie do celów statystycznych i są szczególnie chronione w polskim systemie prawnym. W konsekwencji organ i instancji stwierdził, że ujawnienie tych informacji przez kierownika urzędu stanu cywilnego stanowiłoby naruszenie tajemnicy statystycznej.