Wyrok WSA w Kielcach z dnia 30 grudnia 2015 r., sygn. II SA/Ke 967/15

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Beata Ziomek, Sędziowie Sędzia WSA Renata Detka (spr.), Sędzia WSA Dorota Pędziwilk-Moskal, Protokolant Joanna Nowak, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 30 grudnia 2015 r. sprawy ze skargi Z. D. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] r. znak: [...] w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z [...] r., znak: [...], Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K. po rozpatrzeniu odwołania Z. D. na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 kpa utrzymało w mocy decyzję Burmistrza Miasta i Gminy S. z 22 maja 2015 r. dotyczącą ustalenia warunków zabudowy dla inwestycji polegającej na zmianie sposobu użytkowania części mieszkalnej budynku mieszkalno-usługowego na cele usługowe (pomieszczenia biurowe) na działce nr ewid. [...] w S..

W uzasadnieniu Kolegium wyjaśniło, że w odwołaniu od ww. decyzji organu I instancji skarżący zarzucił naruszenie prawa materialnego podnosząc, że działka objęta zamierzeniem inwestycyjnym nie posiada dostępu do drogi publicznej, ponieważ oddziela ją od tej drogi działka nr [...] , która jest zabudowana tylko chodnikiem oraz szerokim pasem zieleni oddzielającym go od innego chodnika położonego w pasie drogowym drogi publicznej.

Zdaniem skarżącego projektowana inwestycja nie odpowiada zasadzie dobrego sąsiedztwa i nie stanowi kontynuacji funkcji w analizowanym obszarze, ponadto ani analiza ani sama decyzja nie odnoszą się do konkretnych funkcji zabudowy i pomijają istotną w sprawie okoliczność, że w granicach obszaru analizowanego żadna z dróg wewnętrznych dzielących poszczególne nieruchomości, położone przy ul. R., nie jest obecnie wykorzystywana do prowadzenia działalności handlowej czy też do umożliwienia osobom trzecim (klientom) dostępu do lokali handlowych. Zarzucił, że inwestycja nie stanowi kontynuacji cech zabudowy i zagospodarowania terenu sąsiedniego lecz rażąco odchodzi od tych cech oraz brak jest oznaczenia stron w treści decyzji, zaniechano przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego i brak jest analizy konkretnych funkcji sąsiedniej zabudowy w kontekście dobrego sąsiedztwa.