Postanowienie WSA w Gliwicach z dnia 8 grudnia 2015 r., sygn. I SA/Gl 1337/15

Odrzucenie skargi

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Ewa Madej, po rozpoznaniu w dniu 8 grudnia 2015 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Gminy L. na uchwałę Regionalnej Izby Obrachunkowej w K. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie spraw budżetowych jednostek samorządu terytorialnego postanawia skargę odrzucić

Uzasadnienie

Gmina L. (dalej: skarżąca) wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach skargę na uchwałę Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w K. (dalej: RIO w K.) z dnia [...] nr [...] w sprawie rozpatrzenia zastrzeżeń Burmistrza L. do wniosków zawartych w wystąpieniu pokontrolnym Prezesa Regionalnej Izby Obrachunkowej w K.

Uzasadniając dopuszczalność skargi skarżąca powołała art. 3 § 1 pkt 4 i 7 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tj. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), zwanej dalej: P.p.s.a. Podniosła, że zaskarżony akt jest czynnością z zakresu administracji publicznej wydanym na podstawie wyraźnego upoważnienia ustawowego oraz w określonej przez ustawę formie. Wskazała, że Naczelny Sąd Administracyjny w uchwale z dnia 26 kwietnia 1999 r. sygn. Akt FSP 5/99 stwierdził, że na uchwałę kolegium regionalnej izby obrachunkowej w przedmiocie rozpatrzenia zastrzeżeń do wniosków zawartych w wystąpieniu pokontrolnym nie przysługuje skarga do NSA. Skarżąca podniosła, że uchwała ta straciła na aktualności, albowiem rozstrzygnięcie to wynikało z treści art. 16 ust. 1 pkt 4 ustawy o NSA. W ocenie skarżącej obecna treść art. 3 § 2 pkt 4 P.p.s.a. wskazuje, że poszerzono zakres kognicji sądów administracyjnych. W ocenie skarżącej koniecznym jest ponowne ustalenie, czy akty regionalnych izb obrachunkowych w postaci wystąpienia pokontrolnego są czynnościami dotyczącymi uprawnień i obowiązków wynikających z przepisów prawa. Podniosła, że wydanie wystąpienia pokontrolnego, a w przypadku wniesienia zastrzeżeń uchwały, skutkuje nałożeniem na kontrolowanego obowiązku zawiadomienia regionalnej izby obrachunkowej o wykonaniu wniosków pokontrolnych lub o przyczynach ich niewykonania. Tym samym do wystąpień pokontrolnych oraz uchwał w sprawie rozpatrzenia zastrzeżeń do wniosków zawartych w wystąpieniu pokontrolnym zdaniem skarżącej znajduje zastosowanie art. 3 § 2 pkt 4 P.p.s.a. Jednocześnie skarżąca wskazała, że regionalna izba obrachunkowa jest organem nadzoru. W ocenie skarżącej aktów nadzoru nie można ograniczać tylko i wyłącznie do rozstrzygnięć nadzorczych w rozumieniu art. 98 ustawy o samorządzie gminnym, albowiem działalność organów nadzoru nie polega wyłącznie na rozstrzygnięciach o legalności konkretnych aktów i czynności jednostki samorządu terytorialnego, ale może podlegać na dokonaniu czynności faktycznych. Skarżąca przywołała postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 3 grudnia 2008 r. sygn. akt II GSK 539/08 oraz wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia II GSK 870/09, w których dopuszczono możliwość zaskarżenia wyniku kontroli skarbowej przez jednostkę samorządu terytorialnego z tego powodu, że kontrola ta była niedopuszczalna co do zasady. W ocenie skarżącej brak jest podstaw do różnicowania dopuszczalności skargi w zależności od tego czy kontrola została przeprowadzona prawidłowo formalnie czy merytorycznie. Ostatecznie podniosła, że pojęcia aktu nadzoru nie można rozpatrywać w oderwaniu od art. 171 Konstytucji oraz art. 11 Europejskiej Karty Samorządu Lokalnego, które to przepisu gwarantują ochronę sądową w stosunkach z organami nadzoru.