Wyrok NSA z dnia 25 stycznia 2011 r., sygn. II GSK 870/09

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Rafał Batorowicz Sędzia NSA Krystyna Anna Stec (spr.) Sędzia del. WSA Gabriela Jyż Protokolant Paweł Gorajewski po rozpoznaniu w dniu 25 stycznia 2011 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w G. z dnia 27 kwietnia 2009 r. sygn. akt I SA/Gl 193/09 w sprawie ze skargi M. G. na wynik kontroli Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w K. z dnia [...] kwietnia 2007 r. nr [...] w przedmiocie celowości i zgodności z prawem gospodarowania środkami publicznymi w roku 2005 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w K. na rzecz M. G. kwotę 180 (sto osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego

Uzasadnienie

Zaskarżonym skargą kasacyjną wyrokiem Wojewódzki Sąd Administracyjny w G. - po rozpoznaniu sprawy ze skargi Miasta G. na wynik kontroli Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w K. z dnia [...] kwietnia 2007 r. nr [...] w przedmiocie wyniku kontroli - uchylił zaskarżony wynik kontroli, stwierdził, że uchylony wynik kontroli nie podlega wykonaniu w całości do czasu uprawomocnienia się wyroku i zasądził od Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w K. na rzecz strony skarżącej kwotę 557 złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Sąd orzekał w następującym stanie faktycznym i prawnym:

Działając na podstawie art. 24 ust. 1 pkt 2 lit. a ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej (Dz. U. z 2004 r. Nr 8, poz. 65 ze zm.), dalej: u.k.s., Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w K. po przeprowadzeniu postępowania kontrolnego wobec Gminy G. wydał w dniu [...] kwietnia 2007 r. wynik kontroli, w którym przedstawił ustalenia i wnioski z postępowania kontrolnego w zakresie celowości i zgodności z prawem gospodarowania środkami publicznymi w roku 2005.

Pismem z dnia 19 kwietnia 2007 r. Miasto G. wezwało organ skarbowy do usunięcia naruszenia prawa. Wobec odpowiedzi o braku podstaw do uwzględnienia wezwania do usunięcia naruszenia prawa, Miasto G. wniosło skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego na wskazany wyżej wynik kontroli.