Wyrok WSA w Łodzi z dnia 13 listopada 2015 r., sygn. I SA/Łd 903/15

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział I w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Bogusław Klimowicz Sędziowie Sędzia NSA Paweł Janicki (spr.) Sędzia WSA Tomasz Adamczyk Protokolant Asystent sędziego Marta Aftowicz-Korlińska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 listopada 2015 r. sprawy ze skargi S. O. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od czerwca do grudnia 2007 r. 1. uchyla zaskarżoną decyzję; 2. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. na rzecz S. O. kwotę 8217 (osiem tysięcy dwieście siedemnaście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] r. Dyrektor Izby Skarbowej w Ł. utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w T. z dnia [...] r., określającą zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za: czerwiec, lipiec, sierpień, wrzesień, październik, listopad i grudzień 2007 r.

W wyniku kontroli przeprowadzonej w firmie PHU A ustalono między innymi, że w 2007 r. S. O. obniżała podatek należny o podatek naliczony wynikający z faktur VAT wystawionych przez B spółkę jawną R. A. i Wspólnicy w G. oraz C spółkę z o.o. w P..

Skutkiem tego była decyzja organu pierwszej instancji z dnia [...]r. określił S. O. zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za miesiące od czerwca do grudnia 2007 r. Zdaniem organu faktury wystawione przez spółki C oraz B ,,nie odzwierciedlają rzeczywistych zdarzeń gospodarczych.

Decyzją z dnia [...] r. organ odwoławczy w mocy powyższe rozstrzygnięcie.

W efekcie skargi S. O. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi prawomocnym wyrokiem z dnia 2 czerwca 2014 r., w sprawie o sygn. akt I SA/Łd 445/14 uchylił zaskarżoną decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Ł..

W uzasadnieniu wyroku sąd wskazał, że podstawą uchylenia zaskarżonej decyzji stało się uchybienie organu odwoławczego polegające na zignorowaniu konieczności wyjaśnienia stanu świadomości strony skarżącej co do przestępstwa związanego z przedmiotowymi transakcjami, popełnionego na wcześniejszym etapie obrotu. Sąd podkreślił, że jest to niezbędny element ustaleń faktycznych sprawy, będący przesłanką pozbawienia prawa do odliczenia podatku VAT, wymagany przez orzecznictwo TSUE (tj. postanowienie z 6 dnia lutego 2014 r. w sprawie C-33/13 wraz z cytowanymi w postanowieniu wyrokami z 31 dnia stycznia 2013 r. w sprawach C-642/11 i C-643/11 oraz z dnia 21 czerwca 2012 r. sprawach połączonych C-80/11 i C-142/11), którego zapatrywania prawne wiążą polskie sądy i organy podatkowe jako część obowiązującego dorobku judykatury, będącego istotną wskazówką interpretacyjną dla organów stosujących prawo. Dopiero zaś po rozważeniu tej kwestii przez organy zaistnieje prawna możliwość weryfikacji legalności zastosowanego w sprawie prawa materialnego. Zdaniem sądu brak tej oceny wskazuje, że doszło do naruszenia art. 86 ust. 2 pkt 1 lit a oraz art. 88 ust. 3a pkt 4 lit a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. nr 177, poz. 1054 ze zm.), dalej ustawa o VAT, w połączeniu z uchybieniem przepisom postępowania w zakresie czynienia stosowanych ustaleń co do okoliczności towarzyszących zawieraniu transakcji ze spółkami C i B, a także ich oceny oraz dania temu wyraz w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji, czyniąc tym samym wadliwą subsumcję dotychczas ustalonego stanu faktycznego pod przyjęte za podstawę rozstrzygnięcia regulacje prawa materialnego.