Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 13 października 2015 r., sygn. I SA/Wr 1108/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia WSA Katarzyna Borońska (sprawozdawca), Sędziowie: sędzia WSA Barbara Ciołek, sędzia WSA Zbigniew Łoboda, Protokolant: starszy sekretarz sądowy Paulina Wódka, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 13 października 2015 r. przy udziale sprawy ze skargi M. J.-G. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia [...] 2015 r. nr [...] w przedmiocie zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2012 r. I. uchyla zaskarżoną decyzję, II. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej we W. na rzecz strony skarżącej 100 (słownie: sto) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją Dyrektor Izby Skarbowej we W. utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w N. z dnia [...] 2014 r., nr [...], określającą M. J.-G. (dalej: podatniczka, skarżąca) zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2012 r. w kwocie 2.044,- zł.

Organ pierwszej instancji stwierdził, że podatniczka w złożonym zeznaniu PIT-37 wraz z załącznikiem PIT/O odliczyła kwotę 1112,04 zł tytułem ulgi na niepełnoletnie dziecko. Do zeznania dołączyła m.in. odpis skrócony aktu urodzenia syna, sentencję wyroku Sądu Wojewódzkiego w W. z siedzibą w S. z 25 maja 1998 r., w którym małżeństwo M. i N. J. zostało rozwiązane przez rozwód; sąd ustalił także kwestię sprawowania władzy rodzicielskiej przez oboje rodziców powierzając jej wykonywanie matce. Natomiast obowiązki i uprawnienia ojca dziecka sąd ograniczył do współdecydowania w wyborze szkoły, zawodu i sposobu leczenia w razie poważnej choroby.

Organ pierwszej instancji włączył do akt jako dowód w postępowaniu informację PIT/O złożoną w dniu 26 lutego 2013 r. przez N. J., potwierdzającą odliczenie połowy przysługującej ulgi na syna K. J. oraz oświadczenie N. J., z którego wynika, że podatniczka w 2011 r. została powiadomiona listownie, że za lata 2011 i 2012 N. J. będzie odliczał ulgę w wysokości połowy przysługującego limitu. W odpowiedzi na wezwanie urzędu w piśmie z 22 października 2014 r., były mąż skarżącej potwierdził brak porozumienia z podatniczką w sprawie podziału między nimi przysługującej ulgi oraz poinformował, że nie posiada pisma wystosowanego w 2011 r., do matki ich syna.