Wyrok WSA w Warszawie z dnia 30 października 2015 r., sygn. III SA/Wa 521/15

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Alojzy Skrodzki, Sędziowie sędzia WSA Ewa Radziszewska-Krupa, sędzia WSA Marta Waksmundzka-Karasińska (sprawozdawca), Protokolant starszy referent Karol Kodym, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 30 października 2015 r. sprawy ze skargi U. z siedzibą w Luksemburgu na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] grudnia 2014 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku dochodowym od osób prawnych 1) uchyla zaskarżoną decyzję, 2) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w W. na rzecz U. z siedzibą w Luksemburgu kwotę 48 719 zł (słownie: czterdzieści osiem tysięcy siedemset dziewiętnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Skarżąca - U. z siedzibą w Luksemburgu wnioskiem z dnia 31 grudnia 2012 r. wystąpiła o stwierdzenie nadpłaty zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych w łącznej kwocie 5.606.875 zł, pobranego od odsetek od obligacji skarbowych wypłaconych przez Bank [...] S.A. w latach 2007-2010 oraz o zwrot wnioskowanej nadpłaty. Z uzasadnienia wniosku wynikało, że Skarżąca jest funduszem inwestycyjnym prawa luksemburskiego zajmującym się działalnością inwestycyjną, w tym lokowaniem swoich aktywów w polskie skarbowe papiery wartościowe. W latach 2007 — 2010 z ww. tytułu wypłacono na rzecz Spółki odsetki, które zostały obciążone zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób prawnych. W opinii Skarżącej nie było podstaw do pobrania podatku od wypłaconych odsetek, gdyż w świetle art. 63 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (dalej "TFUE") (poprzednio art. 56 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, dalej "TWE") obowiązek zapłaty zryczałtowanego podatku dochodowego od odsetek wypłacanych zagranicznym funduszom inwestycyjnym jest niezgodny ze swobodą przepływu kapitału. Zdaniem Skarżącej, polskie przepisy regulujące opodatkowanie zagranicznych funduszy inwestycyjnych w brzmieniu obowiązującym do końca 2010 r., w zakresie odnoszącym się do obowiązku zapłaty zryczałtowanego podatku dochodowego od odsetek, przy jednoczesnym zwolnieniu z podatku krajowych funduszy inwestycyjnych (art. 6 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w brzmieniu obowiązującym do końca 2010 r. dalej "u.p.d.o.p.), były niezgodne z art. 63 TFUE (poprzednio art. 56 TWE). W sytuacji sprzeczności polskich przepisów z prawem wspólnotowym pierwszeństwo, w opinii Strony, należy przyznać prawu wspólnotowemu. Nakaz ten wynika wprost z Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej (art. 91 ust. 3). Strona podkreśliła, że polskie przepisy różnicujące opodatkowanie odsetek w zależności od rezydencji spółki otrzymującej wypłatę, skutkujące w praktyce faktem pełnego opodatkowania dochodów funduszy zagranicznych, przy zwolnieniu od podatku dochodów funduszy polskich, naruszają zasadę swobodnego przepływu kapitału i stanowią przejaw niedozwolonej dyskryminacji. Zdaniem Strony pobór przez płatnika zryczałtowanego podatku dochodowego od wypłaconych Stronie odsetek był w świetle prawa wspólnotowego bezzasadny, w związku z czym powstała nadpłata w zryczałtowanym podatku dochodowym od osób prawnych. W ocenie Strony do podobnego wniosku, tj. zwolnienia z podatku zagranicznych funduszy inwestycyjnych, prowadzi też uznanie, że polskie przepisy (obowiązujące do końca 2010 r.) nie różnicują traktowania funduszy w zależności od miejsca ich siedziby (Polska i inny kraj Unii Europejskiej). Strona wskazała, że kluczowym dla zastosowania w przedmiotowej sprawie zwolnienia z art. 6 ust. 1 pkt 10 u.p.d.o.p. jest uznanie, że Skarżąca jest funduszem działającym na podstawie polskiej ustawy o funduszach inwestycyjnych, tj. funduszem, o którym mowa w art. 2 pkt 9 ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych (Dz. U. Nr 146, poz. 1546, z późn. zm.) dalej "ustawa o funduszach inwestycyjnych". Powyższe daje bowiem, zdaniem Strony, podstawę do zastosowania zwolnienia podmiotowego wynikającego z ww. przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Skarżąca dodała, że jest i była w okresie którego dotyczy wniosek funduszem inwestycyjnym w rozumieniu art. 2 pkt 9 ustawy o funduszach inwestycyjnych, wobec czego jest objęta zwolnieniem podmiotowym wynikającym z ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.