Wyrok WSA w Szczecinie z dnia 21 października 2015 r., sygn. II SA/Sz 458/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Grzegorz Jankowski, Sędziowie Sędzia WSA Maria Mysiak, Sędzia WSA Katarzyna Sokołowska (spr.), Protokolant starszy sekretarz sądowy Teresa Zauerman, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 21 października 2015 r. sprawy ze skargi Z. S. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie przyznania wynagrodzenia za dozór pojazdu I. uchyla zaskarżone postanowienie oraz poprzedzające je postanowienie Starosty G. z dnia [...] r., nr [...], II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. na rzecz skarżącego Z. S. kwotę [...] złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Pismem z dnia [...] r. skierowanym do Starosty G. Z. S. wniósł o wszczęcie postępowania administracyjnego o przyznanie mu wynagrodzenia za dozór pojazdu m-ki [...] o numerze rejestracyjnym [...] za okres od 6 lipca 2006 r. do 31 października 2014 r. w kwocie [...] zł. Jako podstawę prawną żądania wskazał art. 102 § 2 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz.U.2014.1619 ze zm.) w związku z § 3 pkt 1 lit. a rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 lutego 2011 r. w sprawie rozciągnięcia stosowania przepisów ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. Nr 36 poz. 237). Z. S. wskazał, że podstawą obliczenia wynagrodzenia za dozór pojazdu była uchwała nr IX/61/03 Rady Powiatu w G. z dnia 26 czerwca 2003 r. w sprawie ustalenia wysokości opłat za usunięcie pojazdu z drogi i parkowanie usuniętego pojazdu. W uzasadnieniu wniosku Z. S. podniósł, że pojazd został przyjęty na parking strzeżony w dniu 6 lipca 2006 r. na skutek wydania przez Komendę Powiatową Policji w G. dyspozycji usunięcia nr [...]. Pojazd nie został odebrany przez osobę uprawnioną, o czym wielokrotnie począwszy od 2004 r. informował Komendę Powiatową Policji w G. Skarżący powołał się na przepisy ustawy Prawo o ruchu drogowym, które po zmianie nakładają na starostę w takim przypadku obowiązek wystąpienia do sądu z wnioskiem o orzeczenie przepadku. Do wniosku skarżący dołączył kopię dyspozycji usunięcia pojazdu nr [...] oraz dwa pisma skierowane przez niego wcześniej do Starostwa Powiatowego w G. Pismem z dnia [...] r. skarżący informował starostwo o znajdujących się na parkingu, nieodebranych pojazdach załączając ich wykaz, na którym znajduje się [..] nr rej. [...]. Pismem z dnia [...] r. skarżący ponownie poinformował Starostwo Powiatowe w G. o znajdujących się na parkingu strzeżonym, nieodebranych pojazdach wraz z wykazem, na którym widnieje [...] nr rej. [...].