Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 7 października 2015 r., sygn. IV SA/Po 612/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Izabela Bąk-Marciniak Sędziowie WSA Maciej Busz (spr.) WSA Józef Maleszewski Protokolant st. sekr. sąd. Monika Zaporowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 07 października 2015 r. sprawy ze skargi M.S. na decyzję Szefa Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...] czerwca 2015 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania uprawnień kombatanckich 1. uchyla zaskarżoną decyzję; 2. zasądza od Szefa Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych na rzecz skarżącego M.S. kwotę [...] zł ([...] złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Szef Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych decyzją z dnia [...].12.2014r. nr [...] wydaną na podstawie art. 1-4 oraz art. 22 § 1 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (j.t. Dz. U. z 2014 r. poz. 1206 - dalej ustawa) odmówił M.S. przyznania uprawnień kombatanckich. W uzasadnieniu wskazano, że z dokumentów przesłanych z Archiwum Akt Nowych nie wynikają okoliczności mogące potwierdzić jakąkolwiek przesłankę z art. 1 -4 ustawy. Dalej organ wskazał, iż przedstawiona przez zainteresowanego we wniosku okoliczność pobytu w obozie w P. i dalszego wywiezienia do pracy w gospodarstwie rolnym w A. nie są przesłanką zawartą w ustawie, warunkującą przyznanie uprawnień z tego tytułu uprawnień kombatanckich.

M.S. kwestionując powyższą decyzję złożył wniosek o ponowne rozpoznanie sprawy i przyznanie mu uprawnień kombatanckich. Skarżący zaskarżonej decyzji zarzucił obrazę art. 1-4, art. 21 ust. 1 i art. 22 ust. 1 ustawy oraz art. 7, art. 11, art. 77 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz. U. z 2013 poz. 267 ze zm. - dalej k.p.a.). Skarżący podniósł, że we wniosku w zakresie stanu faktycznego wskazano, iż w marcu 1944 r. wraz z rodzicami i siostrą wysiedlono go z zamieszkiwanego gospodarstwa w T.W. i przewieziono ich do hitlerowskiego obozu w P., gdzie byli przetrzymywani. Wysiedlenie i przetrzymywanie w hitlerowskim obozie odbywało się pod władzą niemieckich wojsk hitlerowskich. Na dowód tych okoliczności Skarżący przedstawił dwa zdjęcia swoich rodziców W. i J. małżonków S., które jego zdaniem zostały im zrobione tym hitlerowskim obozie w P. Na zdjęciach widać charakterystyczne obozowe numery. Ponieważ skarżący był wówczas dzieckiem, nie wie jak się nazywał ten obóz. Dodatkowo skarżący złożył oświadczenia dwóch świadków tych wydarzeń, tj. J. s. i M.G., które również były uwięzione w tym obozie. Podpisy ww. świadków pod ich oświadczeniami zostały poświadczone przez Wójta Gminy O. Następnie skarżący wraz z rodziną został wywieziony do A. do A. , jednakże nie fakt wywiezienia do A. jest podstawą do przyznania uprawnień kombatanckich, a fakt uwięzienia w obozie hitlerowskim.