Wyrok WSA w Łodzi z dnia 20 października 2015 r., sygn. II SA/Łd 739/15
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi Wydział II w składzie następującym: Przewodnicząca: Sędzia NSA Anna Stępień Sędziowie: Sędzia WSA Jolanta Rosińska (spr.) Sędzia WSA Joanna Sekunda-Lenczewska Protokolant: Sekretarz sądowy Magdalena Rząsa po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 października 2015 r. przy udziale - sprawy ze skargi S. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie przyznania zasiłku celowego oddala skargę. a.bł.
Uzasadnienie
Zaskarżoną decyzją z dnia [...] nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Ł., po rozpatrzeniu odwołania S. S., utrzymało w mocy decyzję Prezydenta Miasta Ł. z dnia [...] nr [...].
Z akt sprawy wynika, że Prezydent Miasta Ł. decyzją z dnia [...] przyznał S. S. zasiłek celowy wysokości 176,47 zł na opłacenie energii elektrycznej oraz niedopłaty wynikającej z rocznego rozliczenia za wodę i centralne ogrzewanie.
W odwołaniu od tej decyzji S. S. wyraził swoje niezadowolenie z uwagi na fakt, że organ nie uwzględnił wszystkich istniejących i potencjalnych potrzeb strony zasygnalizowanych we wniosku z dnia 20 marca 2015 r.
Wspomnianą na wstępie decyzją z dnia [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Ł., działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 K.p.a. w zw. z art. 3 ust. 3 i 4 art. 7 pkt 4, 5, 6, art. 39 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (j.t. Dz.U. z 2015 r., poz. 163 ze zm.) - dalej w skrócie "u.p.s.", utrzymało w mocy decyzję organu I instancji.
Organ na podstawie wywiadu środowiskowego ustalił, iż dochód S. S. prowadzącego jednoosobowe gospodarstwo domowe wynosi 334,79 zł. Kolegium zauważyło, iż w przedmiotowym okresie skarżący otrzymał oprócz kwoty ustalonej dla niego przedmiotową decyzją (176,47 zł) również 80 zł w marcu 2015 r. w ramach programu [...], nadto otrzymał decyzją zasiłek celowy na dożywianie po 100 złotych miesięcznie w okresie kwiecień-maj 2015 r. oraz 200 złotych na opłacenie energii elektrycznej, ma także ustalone prawo do zasiłku okresowego w wysokości po 162,56 złotych miesięcznie. Powyższe obrazuje - zdaniem SKO - jak wysokie jest zaangażowanie środków asygnowanych ze środków pomocy publicznej na rzecz skarżącego. W ocenie Kolegium wydana decyzja i przyznana pomoc jest wystarczająca, w odniesieniu do sytuacji życiowej strony, jak też jest zgodna z możliwościami finansowymi organu pomocy społecznej. Kolegium stanęło na stanowisku, iż sprzeczne z ustawą o pomocy społecznej byłoby, aby organ gminy przejął utrzymanie dorosłej, sprawnej osoby w wieku produkcyjnym i spełniał każde żądanie strony. Nadto organ zauważył, że osoby korzystające z pomocy społecznej są obowiązane do współdziałania w rozwiązywaniu trudnej sytuacji życiowej, zaś przyznanie świadczenia jest jedynie pomocą gminy a nie przejęciem odpowiedzialności za finansowanie wszystkich potrzeb bytowych skarżącego.