Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 15 września 2015 r., sygn. II SA/Ol 729/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Katarzyna Matczak Sędziowie Sędzia WSA Adam Matuszak Sędzia WSA Piotr Chybicki (spr.) Protokolant st. referent Maciej Lipiński po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 września 2015 r. sprawy ze skargi Prokuratora Rejonowego w Elblągu na uchwałę Rady Miejskiej w Elblągu z dnia 24 czerwca 2010 r., nr XXIX/634/2010 w przedmiocie regulaminu targowiska miejskiego w Elblągu przy ul. Płk. Dąbka stwierdza nieważność § 22 ust. 2 i ust. 6 Załącznika do Uchwały Nr XXIX/634/2010 Rady Miejskiej w Elblągu z dnia 24 czerwca 2010r. w sprawie ustalenia Regulaminu targowiska miejskiego w Elblągu przy ul. Płk. Dąbka.

Uzasadnienie

Prokurator Prokuratury Rejonowej w "[...]" złożyła skargę na uchwałę Rady Miasta "[...]" z dnia "[...]" Nr "[...]" w sprawie ustalania Regulaminu targowiska miejskiego w "[...]" ( dalej jako Regulamin ). Wymieniony akt prawa miejscowego zaskarżyła w części obejmującej § 22 ust. 2 Regulaminu stanowiącego załącznik do wymienionej uchwały, zarzucając rażące naruszenie prawa, tj. art. 19 pkt 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych poprzez uchwalenie, że opłatę targową pobierają wyznaczeni do tego inkasenci posiadający identyfikatory, którzy obowiązani są do wydawania pokwitowań według ustalonego wzoru ( bilety opłat ), podczas gdy prawidłowa wykładnia art. 19 pkt 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych w zw. z art. 18 ust. 2 pkt 8 ustawy o samorządzie gminnym wskazuje na konieczność zindywidualizowania inkasentów bezpośrednio w uchwale, to jest wyznaczenie/określenie z imienia i nazwiska osoby fizycznej lub nazwy - w odniesieniu do osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie posiadającej osobowości prawnej, aby nie budziło wątpliwości na kogo obowiązek ten został nałożony, a także aby podatnik wiedział, kto jest uprawniony do pobrania od niego podatku. Prokurator podkreślił też, że powierzenie komuś stanowiska (funkcji) inkasenta musi poprzedzać zgoda danego podmiotu na przyjęcie łączących się z tym obowiązków i musi ona zostać wyrażona przed określeniem (wyznaczeniem) inkasenta, a nie dopiero na etapie zawarcia ze wskazaną osobą stosownej umowy. Oznacza to, że określenie czy też wyznaczenie inkasenta może dotyczyć jedynie wskazanej w sposób konkretny osoby. Na potwierdzenie swojego stanowiska przywołał wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 11 stycznia 2008 r., sygn. akt II FSK 1526/06. Wskazując na powyższe uchybienie, na podstawie art. 147 §1 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi wniosła o stwierdzenie nieważności § 22 ust. 2 Regulaminu stanowiącego załącznik do zaskarżonej uchwały.