Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 23 września 2015 r., sygn. I SA/Gd 1124/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Wojtynowska (spr.), Sędziowie Sędzia NSA Elżbieta Rischka, Sędzia NSA Małgorzata Tomaszewska, Protokolant Starszy Sekretarz sądowy Agnieszka Rupińska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 23 września 2015 r. sprawy ze skargi M.R.D. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w G. z dnia 27 maja 2015 r., sygn.. akt SKO Gd [...] w przedmiocie orzeczenia odpowiedzialności za zaległości podatkowe spółki oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia 27 maja 2015 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze działając na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 w zw. z art 107, art. 108, art. 116 § 1 i 2 i art. 118 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 z późn. zm., dalej jako "O.p."), po rozpatrzeniu odwołania M. D. od decyzji Prezydenta Miasta z dnia 16 grudnia 2014 r., w sprawie odpowiedzialności ww. - członka zarządu "A" Sp. z o. o. za zaległości podatkowe Spółki w podatku od nieruchomości za lata 2009-2012, utrzymał w mocy decyzję organu I instancji.

Podstawą powyższego rozstrzygnięcia były następujące ustalenia i rozważania:

Po ponownym przeprowadzeniu postępowania Prezydenta Miasta decyzją z dnia 16 grudnia 2014 r. orzekł o odpowiedzialności M. D. za zaległości podatkowe Spółki w podatku od nieruchomości za lata 2009 - 2012.

W odwołaniu od powyższej decyzji skarżący zarzucił organowi I instancji naruszenie przepisów Ordynacji podatkowej. Wskazał, że wniosek o ogłoszenie upadłości złożony został w grudniu 2010 r. Wyjaśnił, że w maju 2012 r. NSA ostatecznie i prawomocnie zakończył postępowania w sprawie określenia podatnikowi wysokości podatku od nieruchomości za lata 2004-2007 i w związku z tym począwszy od tego dnia organ powinien oceniać okoliczność złożenia wniosku o ogłoszenie upadłości w czasie właściwym. Wyjaśniono, że na koniec 2009 r. spółka wypracowała zysk netto w wysokości 62 tys. zł i nie można mówić o jej niewypłacalności w tym okresie. Wyjaśniono, że w 2010 r. spółka przegrała przed NSA sprawę w wyniku której została zobowiązana do natychmiastowej zapłaty kwoty 250 tys. zł oraz 650 tys. zł odsetek. W efekcie dokonała sprzedaży nieruchomości za kwotę 610 tys., która została przelana na rachunek urzędu skarbowego. Wyjaśniono, że z tego powodu spółka zmuszona została do sprzedania aktywów trwałych, które posiadała w roku 2009 i z tego powodu jej stan majątkowy uległ pogorszeniu. W ocenie strony organ I instancji w żadnym miejscu nie uzasadnił wysokości ani sposobu obliczenia kwoty kosztów postępowania egzekucyjnego w wysokości 63.047,95 zł. Odwołujący wskazał także na aktywa, z których organ podatkowy może uzyskać zabezpieczenie oraz zarzucił, że organ wydając decyzję bazował na informacjach dotyczących stanu spółki sprzed 2,5 roku.