Wyrok WSA w Warszawie z dnia 9 lipca 2015 r., sygn. III SA/Wa 3971/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Agnieszka Krawczyk, Sędziowie sędzia WSA Sylwester Golec, sędzia WSA Anna Sękowska (sprawozdawca), Protokolant referent stażysta Bartłomiej Grzybowski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 czerwca 2015 r. sprawy ze skargi H.S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] października 2014 r. nr [...] w przedmiocie uchylenia w całości decyzji określającej wysokość zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2008 r. i przekazania sprawy do ponownego rozpatrzenia oddala skargę

Uzasadnienie

Naczelnik Urzędu Skarbowego W. przeprowadził postępowanie kontrole w zakresie sprawdzenia wywiązywania się H. S. (dalej jako Skarżąca) z obowiązków wynikających z przepisów prawa dotyczących podatku od towarów i usług za okres 01.01.2006-31.12.2009 r. oraz podatku dochodowego od osób fizycznych za okres 01.01.2006-31.12.2009 r. Decyzją z dnia [...] czerwca 2014 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego W. określił Skarżącej zobowiązanie podatkowe z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych za 2008 r. w kwocie 330.843,00 zł, uznając że wspólnie z małżonkiem prowadziła działalność noszącą znamiona działalności gospodarczej w zakresie kupna-sprzedaży nieruchomości.

Od powyższej decyzji Pełnomocnik Skarżącej pismem z dnia 18 lipca 2014r. złożył odwołanie, w którym nie zgodził się z zakwalifikowaniem przez Naczelnika Urzędu Skarbowego W. osiągniętego w 2008r. przychodu ze sprzedaży nieruchomości jako przychodu osiągniętego z pozarolniczej działalności gospodarczej. Podniósł, iż, polskie prawo nie zabrania podatnikom posiadania wielu nieruchomości, a podatników nie spytano, w jakim celu budowali budynki. Zarzucił organowi I instancji brak ustalenia stanu faktycznego w sprawie. Postawił także zarzut nierzetelnego przedstawienia w decyzji zestawienia przychodów i kosztów. Ponadto w ocenie pełnomocnika niekompletny materiał dowodowy nie pozwala na ustalenie stanu faktycznego sprawy i przypisania do poszczególnych inwestycji poniesionych faktycznie kosztów uzyskania przychodu.