Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 7 lipca 2015 r., sygn. I SA/Gd 711/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Joanna Zdzienicka-Wiśniewska, Sędziowie Sędzia NSA Małgorzata Gorzeń (spr.), Sędzia NSA Alicja Stępień, Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Sylwia Górny, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 7 lipca 2015 r. sprawy ze skargi T. P. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia 23 lutego 2015 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za rok 2013 oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia 23 lutego 2015 r. Dyrektor Izby Skarbowej utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia 31 października 2014 r. określającąT.S.wysokość zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2013 r. w wysokości 54.943,00 zł.

Podstawą rozstrzygnięcia był następujący stan faktyczny:

W dniu 14 marca 2014 r. T.S. (dalej: podatnik, skarżący) złożył w Urzędzie Skarbowym zeznanie o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym 2013, na formularzu PIT - 37, dokonując wyboru sposobu rozliczenia przewidzianego dla osób samotnie wychowujących dzieci. W złożonym zeznaniu podatnik wykazał dochód w kwocie 298.774,50 zł, odliczenia od dochodu składek na ubezpieczenia społeczne w wysokości 19.893,57 zł i ulgi z tytułu darowizny w kwocie 180 zł, dochód pod odliczeniach 278.700,93 zł, podstawa obliczenia podatku 139.350,00 zł, składki na ubezpieczenie zdrowotne 21.711,60 zł, podatek należny 42.413,00 zł, suma zaliczek pobranych przez płatników 50.681,00 zł, nadpłata 8.268,00 zł.

W toku postępowania podatkowego, wszczętego postanowieniem z dnia 6 sierpnia 2014 r., Naczelnik Urzędu Skarbowego (dalej Naczelnik US) zakwestionował wybraną przez podatnika formę rozliczenia dochodów osiągniętych w 2013r. w sposób przewidziany dla osób samotnie wychowujących dzieci. Z poczynionych ustaleń wynikało, że podatnik jest wprawdzie osobą stanu wolnego i posiada małoletnie dziecko (Z. P. urodzona 10 września 2005r.), jednakże zamieszkuje wraz z dzieckiem i jego matką pod tym samym adresem ([...]), a matka dziecka współuczestniczy w jego wychowaniu. Tymczasem prawo do preferencyjnego opodatkowania jako osobie samotnie wychowującej dzieci przysługuje tylko temu z rodziców, który faktycznie w roku podatkowym samotnie wychowywał dzieci, pozbawiony wsparcia drugiego z rodziców w procesie wychowania dziecka. Spełnienie zaś tylko jednej przesłanki, tj. statusu cywilnego rodzica (rozwodnik), o którym mowa w art. 6 ust. 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz.U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), zwanej dalej u.p.d.f., w sytuacji gdy nie wiąże się z okolicznością samotnego wychowywania dziecka, nie daje prawa do skorzystania z omawianego sposobu opodatkowania dochodów.