Wyrok WSA w Opolu z dnia 16 czerwca 2015 r., sygn. II SA/Op 122/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Daria Sachanbińska (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Grażyna Jeżewska Sędzia NSA Jerzy Krupiński Protokolant Sekretarz sądowy Agnieszka Jurek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 czerwca 2015 r. sprawy ze skargi B. B. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia 22 stycznia 2015 r., nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej za naruszenie przepisów o transporcie drogowym 1) uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Opolskiego Wojewódzkiego Inspektora Transportu Drogowego w Opolu z dnia 27 listopada 2014 r., nr [...], w częściach dotyczących nałożenia kary w wysokości 800 (osiemset) złotych za niezgłoszenie na piśmie organowi, który udzielił licencji, zmiany danych, 2) określa, że zaskarżona decyzja w części opisanej w pkt 1 wyroku nie podlega wykonaniu.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 27 listopada 2014 r., nr [...], Opolski Wojewódzki Inspektor Transportu Drogowego w Opolu (WITD), działając na podstawie art. 93 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz. U. z 2013 r., poz. 1414), nałożył na B. B. prowadzącą działalność gospodarczą pod nazwą: A z siedzibą w [...], karę pieniężną w wysokości 2.350 zł za trzy naruszenia opisane w lp. 6.3.8., lp. 6.3.6. i lp. 1.4. załącznika nr 3 do ww. ustawy, tj. odpowiednio: okazanie podczas kontroli w przedsiębiorstwie wykresówki, która nie zawiera wszystkich danych o okresach aktywności kierowcy - za każdą wykresówkę - kara łączna 1500 zł; brak w okazanej wykresówce przepisowych wpisów: stanu licznika kilometrów w chwili zakończenia użytkowania pojazdu - kara 50 zł; niezgłoszenie na piśmie organowi, który udzielił licencji, zmiany danych, o których mowa w art. 8, w wymaganym terminie - kara 800 zł. W uzasadnieniu organ podał, że w dniach od 30 lipca do 17 września 2014 r. w przedsiębiorstwie B. B. przeprowadzono kontrolę w zakresie przestrzegania warunków i obowiązków przewozu drogowego, określonych w art. 4 pkt 2 ustawy o transporcie drogowym. Kontrolą objęto okres od 1 października 2013 r. do 31 lipca 2014 r. i zakończono ją podpisaniem w dniu 17 września 2014 r. protokołu kontroli nr [...]. Podczas kontroli przedsiębiorca okazał wykresówki zatrudnionych kierowców, m.in. P. R., S. P. i M. D.. Odnosząc się do wykreskówek P. R., organ ustalił, że w dniach 20, 22/23, 28, 31 stycznia 2014 r. oraz 6 lutego 2014 r., kierowca ten nie rejestrował aktywności pomiędzy miejscowościami [...] - [...], [...] - [...], [...] - [...]. W tym zakresie wyjaśnił, że z zapisów na wykresówce z dnia 20 stycznia 2014 r. wynika, że kierowca wyjął wykresówkę z tachografu o godzinie 21:50 w miejscowości [...]. Następną okazaną wykreskówką była wykresówka z dnia 22/23 stycznia 2014 r. z miejscem włożenia do tachografu o godzinie 10:40 w [...]. Nie odnotowano aktywności kierowcy z [...] do [...]. Z kolei, w dniu 28 stycznia 2014 r. kierowca wyjął wykresówkę z tachografu o godzinie 22:20 w [...], po czym w dniu 29 stycznia 2014 r. włożył wykreskówkę do tachografu o godzinie 11:05 w [...], nie rejestrując aktywności z [...] do [...]. Nadto na odwrocie wykresówek zapisano odpoczynek. W dniu 31 stycznia 2014 r. kierowca wyjął wykresówkę o godzinie 17:35 w [...], a następną okazaną wykresówką była wykresówka z dnia 6 lutego 2014 r. z miejscem włożenia do tachografu o godzinie 9:35 w [...]. Na wykresówkach nie zapisano aktywności z [...] do [...]. Odnośnie kierowcy S. P. organ stwierdził brak zapisów aktywności kierowcy pomiędzy miejscowościami [...] - [...] i [...] - [...]. Wyjaśnił, że z okazanych wykresówek oraz ewidencji czasu pracy tego kierowcy wynika, że w dniu 28 stycznia 2014 r. kierowca wyjął wykresówkę z tachografu o godzinie 22:10 w [...]. Z ewidencji czasu pracy za miesiąc styczeń wynika natomiast, że w dniach 29 i 30 stycznia nie prowadził pojazdu, nie zapisano również aktywności kierowcy z [...] do [...]. Z kolei, z zapisów na wykresówce z dnia 31 stycznia 2014 r. wynika, że kierowca prowadził pojazd i włożył do tachografu wykresówkę o godzinie 19:50 w miejscowości [...], jednak nie odnotowano zapisów aktywności z [...] do [...]. Powyższe świadczy, zdaniem WITD, o naruszeniu przez przedsiębiorcę art. 92a ust. 1 i 6 ustawy o transporcie drogowym oraz l.p. 6.3.8. załącznika nr 3 do ustawy, za co łączna kara wynosi 1500 zł. Co do tych naruszeń organ wskazał na obowiązki przedsiębiorcy odnośnie prawidłowej organizacji pracy kierowcy, wydawania kierowcom odpowiednich poleceń i przeprowadzania regularnych kontroli w celu przestrzegania przepisów rozporządzenia (WE) nr 561/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 marca 2006 r. w sprawie harmonizacji niektórych przepisów socjalnych odnoszących się do transportu drogowego oraz zmieniającego rozporządzenia Rady (EWG) nr 3821/85 i (WE) 2135 i (WE) 2135/98, jak również uchylającego rozporządzenie Rady (EWG) nr 3820/85 (Dz. Urz. UE z 2006 r., L 102, s. 1, z późn. zm. - zwane dalej rozporządzeniem nr 561/2006) oraz rozporządzenia Rady (EWG) 3821/85 z dnia 20 grudnia 1985 r. w sprawie urządzeń rejestrujących stosowanych w transporcie drogowym (Dz. Urz. UE z 1985 r., L 370, s. 8, z późn. zm. - zwane dalej rozporządzeniem nr 3821/85). Akcentował również, że przedsiębiorstwo transportowe odpowiada za naruszenia przepisów, których dopuszcza się nie tylko sam przedsiębiorca, ale także kierowcy tego przedsiębiorstwa. Zaznaczył, że kierowca może odstąpić od przestrzegania przepisów w zakresie niezbędnym dla zapewnienia bezpieczeństwa osób, pojazdu lub ładunku, jeżeli nie będzie to zagrażało bezpieczeństwu drogowemu oraz umożliwi osiągnięcie przez pojazd odpowiedniego miejsca postoju. W takiej sytuacji kierowca zobligowany jest jednak do wskazania powodów odstępstwa odręcznie na wykresówce lub wydruku z karty kierowcy, najpóźniej po przybyciu do miejsca pozwalającego na postój, co wynika z treści art. 12 rozporządzenia nr 561/2006. Organ uznał, że w niniejszej sprawie przedsiębiorca nie może się zwolnić od odpowiedzialności na podstawie art. 92c ust. 1 ustawy o transporcie drogowym, gdyż w toku prowadzonego postępowania nie przedstawił dowodów potwierdzających, że nie miał wpływu na powstanie naruszenia, zaś zebrany materiał dowodowy nie wskazuje, iż naruszenie nastąpiło wskutek zdarzeń i okoliczności, których podmiot nie mógł przewidzieć. Zdaniem organu, doszło do naruszenia art. 15 ust. 1, 2 i 6 rozporządzenia nr 3821/85.