Wyrok WSA w Warszawie z dnia 8 maja 2015 r., sygn. IV SA/Wa 447/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Wanda Zielińska-Baran, Sędziowie sędzia WSA Paweł Groński (spr.), sędzia WSA Krystyna Napiórkowska, Protokolant ref. staż. Paweł Smulski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 maja 2015 r. sprawy ze skargi O. P. na decyzję Głównego Inspektora Ochrony Środowiska z dnia [...] listopada 2014 r. nr [...] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] listopada 2014 r. znak: [...] Główny Inspektor Ochrony Środowiska, działając w oparciu o art. 138 § 1 pkt 1 oraz art. 127 § 1 i § 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz. U. z 2013 r. poz. 267 ze zm., dalej: "kpa") oraz art. 32 ust. 1 oraz art. 34 w związku z art. 2 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 29 czerwca 2007 r. o międzynarodowym przemieszczaniu odpadów (Dz. U. Nr 124, poz. 859 ze zm.) oraz w związku z art. 3 ust. 1 lit b pkt iii rozporządzenia (WE) Nr 1013/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 14 czerwca 2006r. w sprawie przemieszczania odpadów (Dz. Urz. UE L 190 z 12,07.200ćr, ze zm.), po rozpatrzeniu odwołania O. P. od decyzji [...] Wojewódzkiego Inspektora Ochrony Środowiska z dnia [...] czerwca 2014 r., nr [...] nakładającej karę pieniężną w wysokości 50.000 zł, na O. P., będącą odbiorcą odpadu w postaci uszkodzonego pojazdu marki [...], o numerze identyfikacyjnym nadwozia: [...], przywiezionego na terytorium Polski nielegalnie bez dokonania zgłoszenia, utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję

Z akt sprawy wynika, że w dniu 14 stycznia 2014 r. [...] Wojewódzki Inspektor Ochrony Środowiska wszczął z urzędu postępowanie administracyjne w sprawie wymierzenia O. P. kary pieniężnej, na podstawie art. 32 ust. 1 ustawy o międzynarodowym przemieszczaniu odpadów.

W dniu 3 lutego 2014r. do [...] Wojewódzkiego Inspektora Ochrony Środowiska wpłynęło pismo strony, która wniosła o umorzenie jako bezprzedmiotowego ww. postępowania administracyjnego, ponieważ przedmiotowy pojazd nie stanowi odpadu. W piśmie powołano się na dokument "Ocena techniczna [...]" sporządzony w dniu 5 października 2013r. przez rzeczoznawcę samochodowego W. K. W kolejnym piśmie z dnia 10 lutego 2014r. pełnomocnik strony wniósł ponownie o umorzenie ww. postępowania administracyjnego oraz dopuszczenie następujących dowodów w sprawie: dokument "Opinia [...]"z dnia 6 listopada 2013r., dokument "Świadectwo pojazdu nadającego się do naprawy" z dnia 6 listopada 2013r., "Dokument potwierdzający zapłatę akcyzy od nabytego wewnątrzwspólnotowo samochodu osobowego niezarejestrowanego wcześniej na terytorium kraju" z dnia 8 stycznia 2014r., [...] dowód rejestracyjny nr [...] dla ww. pojazdu, świadectwo homologacji samochodu osobowego [...] z dnia 31 stycznia 2013r. oraz dokument "Decyzja nr [...]" o rejestracji ww. pojazdu. Pełnomocnik O. P. wskazał również na wnioski zawarte w dokumencie "Opinia [...]"z dnia 6 listopada 2013r., w której rzeczoznawca samochodowy W. K., stwierdził min. że pojazd nie stanowi odpadu i po naprawie może być dopuszczony do ruchu, jak również, że pojazd nie jest przeznaczony do kasacji i nie stanowi zagrożenia dla środowiska naturalnego.