Wyrok WSA w Warszawie z dnia 29 maja 2015 r., sygn. VII SA/Wa 2926/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Joanna Gierak-Podsiadły (spr.), Sędziowie sędzia WSA Jolanta Augustyniak-Pęczkowska, sędzia WSA Ewa Machlejd, Protokolant st. sekr. sąd. Piotr Bibrowski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 maja 2015 r. sprawy ze skargi D P o wznowienie postępowania sądowego zakończonego postanowieniem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 14 października 2014 r. w sprawie o sygnaturze akt VII SA/Wa 1810/14 skargę oddala

Uzasadnienie

Pismem z dnia 30 października 2014 r., sprecyzowanym co do żądania pismem z dnia 12 grudnia 2014 r. i uzupełnionym kolejnym pismem (złożonym i sporządzonym przez profesjonalnego pełnomocnika działającego z urzędu) w dniu 6 marca 2015 r., D P wniosła o wznowienie postępowania sądowego w sprawie o sygn. akt VII SA/Wa 1810/14, zakończonego prawomocnym postanowieniem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 14 października 2014 r. Orzeczeniem tym Sąd odrzucił skargę D P na decyzję Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w [...] z dnia [...] czerwca 2014 r. nr [...] wydaną w przedmiocie nakazu rozbiórki.

W uzasadnieniu skargi o wznowienie reprezentujący skarżącą pełnomocnik (działający w sprawie z urzędu) wskazał w pierwszej kolejności na to, że skarga o wznowienie wniesiona została z zachowaniem trzymiesięcznego terminu, o którym mowa w art. 277 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm., dalej: p.p.s.a.), gdyż skarżone orzeczenie zostało wydane w dniu 14 października 2014 r., a skarżąca wniosła skargę niezwłocznie po tym, jak dowiedziała się, że nie została wniesiona skarga kasacyjna od tego orzeczenia, co miało miejsce najpóźniej w dniu 12 grudnia 2014 r.