Wyrok WSA w Warszawie z dnia 6 maja 2015 r., sygn. III SA/Wa 3797/14

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Bożena Dziełak (sprawozdawca), Sędziowie sędzia WSA Piotr Przybysz, sędzia WSA Anna Sękowska, Protokolant referent stażysta Magdalena Gajewska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 maja 2015 r. sprawy ze skargi P. K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] października 2014 r. nr [...] w przedmiocie określenia przybliżonej kwoty zobowiązania podatkowego z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych za 2011 r. i 2012 r. oraz zabezpieczenia jej na majątku podatnika 1) uchyla zaskarżoną decyzję, 2) stwierdza, że uchylona decyzja nie może być wykonana w całości, 3) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w W. na rzecz P. K. kwotę 757 zł (słownie: siedemset pięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Decyzją z [...] maja 2014 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w L. określił Skarżącej - P. K., prowadzącej działalność gospodarczą pod firmą P. P. K., przybliżone kwoty zobowiązań podatkowych w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2011 r. (896.743 zł wraz z odsetkami w kwocie 213.745 zł) oraz za 2012 r. (2.107.044 zł wraz z odsetkami w kwocie 214.976 zł), a także orzekł o zabezpieczeniu tych zobowiązań na majątku podatnika, przed wydaniem decyzji określającej ich wysokość.

Powołał się na art. 33 § 1 Ordynacji podatkowej, umożliwiający dokonanie zabezpieczenia przed wydaniem decyzji określającej wysokość zobowiązania podatkowego. Wyjaśnił, że wniosek o dokonanie zabezpieczenia złożył Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w L. ("Dyrektor UKS").

Naczelnik Urzędu Skarbowego stwierdził, że Skarżąca nie uiszcza w terminie wymagalnych zobowiązań publicznoprawnych, tj. w 2014 r. nie opłaca w terminie zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych, chociaż wybrała uproszczoną formę ich wpłacania. Nie uiszcza również w terminie podatku od towarów i usług. Wszystkie należności reguluje po wystawieniu tytułu wykonawczego. Organ pierwszej instancji zaznaczył, iż 2014 r. jest pierwszym rokiem, w którym miejsce zamieszkania Skarżącej znajduje się na terenie jego właściwości miejscowej.