Postanowienie WSA w Poznaniu z dnia 5 maja 2015 r., sygn. I SA/Po 538/15

Wstrzymanie wykonania aktu

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Małgorzata Bejgerowska po rozpoznaniu w dniu 5 maja 2015 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi X. Sp. z o.o. w X. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w P. z dnia [...], nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej z tytułu urządzania gier na automacie poza kasynem gry postanawia odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.

Uzasadnienie

Pismem z dnia [...] X. Sp. z o.o. z siedzibą w X., reprezentowana przez radcę prawnego, złożyła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu skargę na decyzję Dyrektora Izby Celnej w P. z dnia [...], nr [...], utrzymującą w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Celnego w A. z dnia [...], nr [...], wymierzającą spółce karę pieniężną z tytułu urządzania gier na automacie [...] nr [...] poza kasynem gry, w wysokości [...] zł.

W petitum skargi sformułowano wniosek w przedmiocie wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji. W argumentacji zgłoszonego żądania spółka podniosła, że wykonanie spornej decyzji spowoduje niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub trudnych do odwrócenia skutków. Skarżąca oświadczyła, że na dzień 11 grudnia 2014 r. zapłaciła kary pieniężne w łącznej wysokości [...] zł. Aktualnie wobec spółki toczy się szereg postępowań w przedmiocie wymierzenia kary pieniężnej za urządzanie gier poza kasynem gry. Skarżąca podała, że z uwagi na niebagatelną kwotę już uiszczonych kar grozi jej utrata płynności finansowej, a to z kolei może skutkować groźbą upadłości spółki, czyli sytuacją, której nie da się już odwrócić nawet w przypadku wygrania przez nią sporu i zwrotu jej wyegzekwowanego wcześniej świadczenia. Obecnie strona ponosi duże straty nie tyko, nie osiągając planowanych zysków, co uniemożliwia jej zatrzymanie przedmiotowych urządzeń przez Urzędy Celne, ale także ponosząc straty finansowe. Uiszczenie kar pieniężnych na obecnym etapie postępowania, kiedy dokonanie czynu z art. 107 k.k.s. nie zostało udowodnione żadnym prawomocnym orzeczeniem, dodatkowo pogorszy sytuację finansową spółki i będzie niewspółmierne do zaistniałych okoliczności. Skarżąca wyraziła przekonanie, że zasługuje na tymczasową ochronę, polegającą na wstrzymaniu wykonania zaskarżonej decyzji do czasu rozstrzygnięcia przez Trybunał Konstytucyjny o losie przepisów będących podstawą do wymierzenia przedmiotowej kary pieniężnej. Wskazała, że dalsze nakładanie na skarżącą decyzjami kar i nie wstrzymywanie ich wykonania grozi jej nieodwracalną szkodą. Według spółki w przesłankach wynikających z art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm. - w skrócie: "P.p.s.a."), chodzi nie tylko o szkodę grożącą samemu skarżącemu, ale również każdą inną szkodę w tym także szkodę grożącą Skarbowi Państwa w związku z wypłatą pobranych kar. Na poparcie swojego stanowiska skarżąca powołała się na postanowienia wydane przez sądy administracyjne, którymi wstrzymano wykonanie decyzji. Do pisma załączono oświadczenie prezesa X. Sp. z o.o. w przedmiocie wysokości uiszczonych kar w latach 2012 - 2014 r., rachunek zysków i strat za okres od 1 stycznia do 31 grudnia 2013 r., listę zapisów kasowych/bankowych dotyczącą uiszczenia nałożonych kar na łączną kwotę [...] zł za okres od [...] stycznia 2012 r. do [...] grudnia 2014 r.