Wyrok WSA w Krakowie z dnia 22 maja 2015 r., sygn. II SA/Kr 21/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Mariusz Kotulski (spr.) Sędziowie: WSA Magda Froncisz WSA Paweł Darmoń Protokolant: st. ref. Urszula Czerwińska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 maja 2015 r. sprawy ze skarg K. L. i J. L. na decyzję Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w K. z dnia 24 maja 2012 r., znak: [...] w przedmiocie nakazu rozbiórki skargi oddala.

Uzasadnienie

Postępowanie administracyjne w niniejszej sprawie zostało wszczęte na skutek pisma z dnia 28.11.2003 r., w którym K. B. jako właścicielka kamienicy przy ul. T. żądała przeprowadzenia kontroli zgodności z projektem i pozwoleniem robót realizowanych przez właściciela sąsiedniego budynku przy ul. T., polegających na samowolnym ociepleniu styropianem ściany szczytowej z naruszeniem jej własności. W kolejnych pismach, poza ocieplaniem ściany szczytowej przedmiotowego budynku wskazywała też na bezprawne montowanie przez sąsiada jakiegoś urządzenia technicznego w przestrzeni nad dachem budynku przy ul. T., przeprowadzanie tam kabli elektrycznych, wadliwy montaż i zapchanie rynien. W piśmie z dnia 30.12.2003r. zawarła żądanie nakazania doprowadzenia dachu budynku przy ul. T. do stanu poprzedniego oraz usunięcia urządzeń i kabli przez właściciela budynku przy ul. T..

Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w K. Powiat Grodzki rozstrzygnięciem z dnia 24.08.2004 r. odmówił nakazania inwestorowi obowiązku wykonania określonych czynności w celu doprowadzenia do stanu zgodnego z prawem wykonanych robót budowlanych polegających na ociepleniu ściany szczytowej budynku przy ul. T. w K..

Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego decyzją z dnia 15.02.2005r. (znak: [...]) utrzymał w mocy ww. rozstrzygnięcie organu I instancji.

Następnie, oddalający skargę na ww. decyzję wyrok WSA w Krakowie z dnia 15.02.2005r., sygn. akt II SA/Kr 735/05, został uchylony wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 6 sierpnia 2009r., sygn. akt II OSK 133/09. Sąd II instancji podzielił stanowisko Sądu I instancji co do tego, że w sprawie zastosowanie powinien mieć tryb postępowania legalizacyjnego przewidziany w art. 50 i następnych Prawa budowlanego. Zarzucono Sądowi I instancji m.in. to, że zawęził swoją kontrolę do oceny orzeczenia technicznego dotyczącego prawidłowości wykonanych robót w sytuacji, gdy norma prawna zastosowana w sprawie wymagała oceny wykonywanych robót budowlanych zgodnie z prawem. Wskazano bowiem, że orzeczenie techniczne dotyczące prawidłowości wykonanych robót obejmuje znacznie węższy zakres, aniżeli ocena wykonywanych robót budowlanych zgodnie z prawem. W ramach bowiem tej ostatniej oceny mieści się też ustalenie, czy zaakceptowanie zrealizowanych robót budowlanych jako zgodnych z prawem jest możliwe z uwagi chociażby na zapewnienie ochrony uzasadnionych interesów osób trzecich.