Wyrok WSA w Kielcach z dnia 14 maja 2015 r., sygn. II SA/Ke 257/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Dorota Pędziwilk-Moskal (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Renata Detka, Sędzia WSA Sylwester Miziołek, Protokolant Starszy sekretarz sądowy Sebastian Styczeń, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 maja 2015r. sprawy ze skargi A. G. na postanowienie Dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Rodzinie działającego z upoważniania Prezydenta Miasta z dnia 4 lutego 2015r. znak: [...] w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do złożenia wezwania do usunięcia naruszenia prawa oddala skargę.

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 30 grudnia 2014r., sygn. akt II SA/Ke 1104/14 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012r. poz.270 ze zm.), zwanej dalej p.p.s.a., odrzucił skargę A. G. na akt z zakresu administracji publicznej wydany z upoważnienia Prezydenta Miasta przez Kierownika Miejskiego Ośrodka Pomocy Rodzinie z dnia [...] w przedmiocie przyznania wynagrodzenia kuratorowi ustanowionemu dla nieznanego z miejsca pobytu. W uzasadnieniu tego postanowienia Sąd wskazał, iż w nadesłanych aktach brak jest wezwania organu do usunięcia naruszenia prawa, a z samej skargi wręcz wynika, że skarżący takiego wezwania do organu nie wystosował uznając, że i tak byłoby ono nieskuteczne, a ponadto "prowadziłoby do nieuzasadnionego zwiększenia ponoszonych przez skarżącego kosztów". Przytaczając treść art. 3 § 2 pkt 4 oraz art. 52 § 1 i § 3 ustawy p.p.s.a. Sąd wskazał, że skarżący przed wniesieniem skargi nie wezwał organu do usunięcia naruszenia prawa. Niezachowanie tego wymogu spowodowało, iż skarga była niedopuszczalna i jako taka, stosownie do treści art. 58 § 1 pkt 6 ustawy p.p.s.a. podlegała odrzuceniu.