Postanowienie WSA we Wrocławiu z dnia 15 kwietnia 2015 r., sygn. III SA/Wr 169/15

Wstrzymanie wykonania aktu

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Marcin Miemiec po rozpoznaniu w dniu 15 kwietnia 2015 r., na posiedzeniu niejawnym, w sprawie ze skargi J. G. na decyzję Dyrektora Izby Celnej we W. z dnia [...] lutego 2015 r. Nr [...] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej, wniosku skarżącego o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji, postanawia: odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.

Uzasadnienie

Pismem z dnia [...] marca 2015 r. skarżący wniósł skargę na opisaną w osnowie decyzję Dyrektora Izby Celnej we W. W skardze tej zawarł wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji. W uzasadnieniu wniosku podał, że jednorazowa zapłata kary w wysokości 10.000 zł może spowodować utratę płynności finansowej jego firmy. Prowadzi on bowiem działalność gospodarczą w formie jednoosobowej. Posiada trudności finansowe, które powstały w wyniku kryzysu w branży budowlanej oraz zatorów płatniczych, albowiem jego kontrahenci przestali płacić wymagalne zobowiązania. W celu wyegzekwowania należności, a tym samym w celu poprawy kondycji finansowej firmy, skarżący zmuszony został - jak wskazał - sądownie dochodzić swoich roszczeń od co najmniej kilkunastu dłużników. Skarżący podniósł, że wytoczył proces przeciwko Gminie C. o zapłatę wynagrodzeń za wykonanie kontraktu pn. "[...]", w którym kwota dochodzonej należności głównej wynosi 6.155.744,43 zł, przeciwko "A" sp. z o.o., (kwota kilku milionów złotych); przeciwko "B" we W. - Gminy W. (kwota 530.373 zł, przeciwko Gminie L. (kwota 314.316 zł), przeciwko Gminie G. (kwota 49.000 zł), przeciwko firmie "C" sp. z o.o. (kwota 290.410 zł) przeciwko osobom fizycznym tj. J. W. (kwota 340.000 zł), P. S. (kwota 413.649,00 zł), W. R. (kwota 707.250 zł). W ocenie skarżącego łączna wartość nieuregulowanych na rzecz jego firmy należności przekracza kwotę ponad kilkunastu milionów złotych, co niewątpliwie wywarło negatywny wpływ na równowagę i stabilność finansową firmy. Skarżący jako właściciel - wskazał - że nie mógł przewidzieć, że kontrahenci będą zalegać w płatnościach w tak dużym stopniu, dlatego też - w jego ocenie - nie może on ponosić z tego tytułu negatywnych skutków. Nieuregulowanie należności przez dłużników skarżącego doprowadziło do tego, że jego firma znalazła się na granicy upadłości. Dopiero działania skarżącego polegające na redukcji zatrudnienia i optymalizacji kosztów, sprzedaży nieruchomości położonej w L. oraz samochodu marki [...] uchroniło firmę przed bankructwem.