Wyrok WSA w Warszawie z dnia 23 kwietnia 2015 r., sygn. VII SA/Wa 2040/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Małgorzata Jarecka (spr.), Sędziowie sędzia WSA Bogusław Cieśla, sędzia WSA Tadeusz Nowak, Protokolant st. referent Jakub Szczepkowski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 kwietnia 2015 r. sprawy ze skargi G. D. na postanowienie Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] lipca 2014 r.; znak: [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności postanowienia skargę oddala

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia [...] lipca 2014 r. znak: [...] Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego, działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 w związku z art. 127 § 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r. poz. 267 ze zm.), po rozpoznaniu wniosku Gminy [...] o ponowne rozpatrzenie sprawy, utrzymał w mocy własne postanowienie z dnia [...] czerwca 2014 r. znak: [...], odmawiające stwierdzenia nieważności postanowienia [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w [...] z dnia [...] kwietnia 2013 r. nr [...], utrzymującego w mocy postanowienie Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w [...] z dnia [...] lutego 2013 r. nr [...], którym ustalono Gminie [...] opłatę legalizacyjną w wysokości 187.500 zł z tytułu samowolnego wybudowania budynku remizy Ochotniczej Straży Pożarnej na działkach nr ewid. [...], [...], [...] położonych w miejscowości [...].

Uzasadniając rozstrzygnięcie organ podkreślił, że postępowanie administracyjne prowadzone na podstawie art. 156 k.p.a. jest nadzwyczajnym trybem postępowania i stanowi wyłom od zasady stabilności decyzji administracyjnych. Celem postępowania nieważnościowego nie jest merytoryczne rozstrzygnięcie sprawy, lecz przeprowadzenie weryfikacji skarżonego rozstrzygnięcia w granicach określonych w przywołanym wyżej przepisie. Organ nadzoru wskazał, że w rozpatrywanej sprawie ustalono, że budowę spornego obiektu rozpoczęto w 1989 r., następnie około 1993 r. przystąpiono do częściowego użytkowania budynku. Kolejne roboty budowlane wykonywane były w nim po 1996 r. Na wniosek Gminy [...] Starosta [...] wydał decyzję z dnia [...] maja 2000 r. znak: [...], którą zatwierdzono projekt budowlany i wydano pozwolenie na budowę wewnętrznej instalacji gazowej w budynku remizy oraz decyzję z dnia [...] maja 2002 r. znak: [...], którą zatwierdzono projekt budowlany i wydano pozwolenie na budowę instalacji centralnego ogrzewania. Powyższe ustalenia potwierdza oświadczenie F. S. z dnia 12 października 2010 r., w którym wyjaśniono, że: "Roboty budowlane przy budowie budynku remizy OSP w [...] rozpoczęte zostały w 1989 roku. (...) W 2000 roku wydawana była przez Starostę [...] decyzja o pozwoleniu na budowę wewnętrznej instalacji gazowej. Natomiast w 2002 roku wydawana była decyzja na wykonanie instalacji wewnętrznej grzewczej - co. W 1993 roku wykończone zostało jedno z pomieszczeń garażowych. W 1993 roku budynek znajdował się w stanie surowym z wykończonym (...) jednym z pomieszczeń na parterze. W 1993 roku stolarka okienna była jedynie na parterze. Pozostałe roboty budowlane wykonywane były systematycznie od 1996 roku. I również systematycznie przystępowano do ich użytkowania po 1996 roku. (...) Budynek w chwili obecnej użytkowany jest jako remiza. Natomiast sala na I piętrze oraz pomieszczenia kuchenne i gospodarcze na parterze i na I piętrze wynajmowane są dla ludności na przyjęcia weselne. Ta część użytkowana jest od ok. 2002 r.".