Wyrok WSA w Gorzowie Wlkp. z dnia 29 kwietnia 2015 r., sygn. I SA/Go 6/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Krystyna Skowrońska - Pastuszko (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Barbara Rennert Sędzia WSA Alina Rzepecka Protokolant Sekretarz sądowy Anna Szymczak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 kwietnia 2015 r. sprawy ze skargi T.G. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2008 r. 1. Uchyla zaskarżoną decyzję. 2. Określa, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana.

Uzasadnienie

T.G. reprezentowany przez pełnomocnika będącego adwokatem złożył skargę na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej nr [...] z dnia [...] listopada 2014 r. utrzymującą w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej nr [...] z dnia [...] czerwca 2014 r. określającą skarżącemu zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2008 r. w wysokości 77.454 zł.

Z akt wynika następujący stan sprawy.

Postanowieniem z dnia [...] kwietnia 2012 r. Dyrektor UKS wszczął wobec skarżącego postępowanie kontrolne w zakresie m.in. prawidłowości rozliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych za 2008 r. W wyniku tego postępowania organ kontroli skarbowej wydał w dniu [...] lipca 2012 r. decyzję, w której określił T.G. wysokość zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2008 r. w wysokości 77.454 złote. Podatnik złożył odwołanie od powyższej decyzji, po którego rozpatrzeniu Dyrektor Izby Skarbowej decyzją z dnia [...] października 2012 r. uchylił zaskarżoną decyzję i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia organowi pierwszej instancji. Organ odwoławczy uznał, że rozstrzygnięcie sprawy wymagało uprzedniego przeprowadzenia postępowania dowodowego w znacznej części, dotyczącej przede wszystkim ustaleń w zakresie transakcji sprzedaży katalizatorów udokumentowanych umowami kupna wystawionymi przez R K.G., w których jako sprzedawca został wskazany T.G.. To ponowne postępowanie zakończyła decyzja Dyrektora UKS z dnia [...] kwietnia 2013 r., w której skarżącemu określono zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2008 r. ponownie w wysokości 77.454 zł. I tym razem strona odwołała się a Dyrektor Izby Skarbowej uwzględniając złożony środek zaskarżenia po raz drugi, na podstawie art. 233 § 2 Ordynacji podatkowej, uchylił w całości decyzję organu pierwszej instancji i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia temu organowi, z uwagi że rozstrzygnięcie sprawy wymaga uprzedniego przeprowadzenia postępowania dowodowego w znacznej części. Znalazło to odzwierciedlenie w decyzji z dnia [...] lipca 2013 r., w której organ odwoławczy poczynił wskazania co do zbadania wszystkich okoliczności związanych ze sprzedażą katalizatorów uznając przy tym, że jest to istotne dla ustalenia, czy dokonywane przez T.G. czynności można uznać za dokonywane w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej to kolejne swoje postępowanie w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2008 rok, prowadzone wobec T.G., zakończył decyzją z dnia [...] czerwca 2014 r. określając wysokość zobowiązania w powyższym zakresie po raz kolejny na kwotę 77.454 zł. Z uzasadnienie wynika, że organ kontroli skarbowej przyjął do rozliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych za 2008 r., że w okresie tym T.G. uzyskał z tytułu sprzedaży katalizatorów samochodowych przychód wynoszący 204.962,30 zł. Ustalenie powyższe organ dokonał po ponownej ocenie zgromadzonego materiału dowodowego w postaci umów kupna katalizatorów i formularzy przyjęcia odpadów, dowodów kasowych KW, zeznań i wyjaśnień złożonych przez podatnika oraz przez K.G., właściciela firmy R, zeznań B.M. i byłych pracowników firmy R oraz protokołów konfrontacji. Wskazał, że przeprowadzona analiza nie wpłynęła na zmianę stanowiska w zakresie ustaleń dotyczących wysokości zobowiązania podatkowego za 2008r. Według organu pierwszej instancji zeznania złożone przez T.G. nie znajdują odzwierciedlenia w dokumentach źródłowych, są sprzeczne ze zgromadzonymi dowodami w postaci zeznań świadków. Organ wskazał, że T.G. zeznał, że [...] lipca 2008 r. był w firmie R K.G. razem z B.M., który w tym dniu sprzedawał katalizatory. Skarżący potwierdził także, że w tym dniu podpisał umowy kupna katalizatorów wystawione na jego nazwisko. Powyższe znajduje odzwierciedlenie w dokumentach wystawionych na nazwisko T.G., w szczególności w umowach kupna katalizatorów i formularzach przyjęcia odpadów. Organ pierwszej instancji wskazał ponadto, że T.G. zeznał również, że nie sprzedawał katalizatorów firmie K.G. a jedynie na jego prośbę w dniu [...] lipca 2008 r. podpisał kilkanaście umów, za co otrzymał 1.000 zł. Skarżący nie pamiętał, kto był faktycznym dostawcą katalizatorów, których sprzedaż została udokumentowana umowami z dnia [...] lipca 2008 r. wystawionymi na jego nazwisko. Dalej organ kontroli skarbowej wywodził, że według jego ustaleń, dokonanych na podstawie umów kupna katalizatorów, B.M. [...] lipca 2008 r. nie sprzedawał katalizatorów firmie R. Brak jest w tym dniu umów wystawionych na jego nazwisko. Organ podał nadto, że przesłuchany w dniu [...] stycznia 2013 r. B.M. stwierdził, że nie można odnieść się do dat na umowach, ponieważ są one "z kapelusza", tj. były wystawiane tydzień wcześniej lub tydzień później od daty zawarcia transakcji. Wskazując powyższe organ pierwszej instancji uznał, że zeznania złożone przez B.M. w powyższym zakresie są sprzeczne, wobec czego nie dał im wiary. Według organu wiarygodność zeznań B.M. podważa również fakt, że wszystkie umowy kupna katalizatorów i formularze przyjęcia odpadów w firmie R K.G. były wystawiane chronologicznie według kolejnych numerów i dat. Ponadto K.G. zeznał, że część umów mogła być wystawiona z datą wcześniejszą, po wcześniejszym zgłoszeniu dostawy przez B.M.. Ten ostatni zaprzeczył, że taka praktyka miała miejsce potwierdzając, że zgłaszał dostawy telefonicznie K.G. albo ten do niego dzwonił. Na podstawie oceny tych zeznań organ uznał, że skoro zdaniem B.M. umowy nie były wystawiane z wyprzedzeniem, mimo wcześniejszego awizowania dostawy, tym bardziej nie mogły być wystawiane później, ponieważ zburzyłoby to chronologię dokumentowania i utrudniało formę rozliczeń. Za nieprawdziwe organ kontroli skarbowej przyjął w szczególności twierdzenie, że T.G. jednokrotnie podpisał na prośbę K.G. umowy sprzedaży katalizatorów w przyznanej przez skarżącego liczbie. Podniósł, że z zeznań i wyjaśnień K.G. wynika, że T.G. wielokrotnie, wspólnie z B.M. dostarczał katalizatory, co znajduje potwierdzenie w sporządzonych dokumentach. Wskazał również, że jak zeznał K.G., w czasie, kiedy umowy kupna katalizatorów i formularze przyjęcia odpadów były podpisywane przez dostawców, on jechał po pieniądze do domu, nie mógł zatem potwierdzić z całą pewnością, że to T.G. podpisywał umowy i formularze wystawione na jego nazwisko. K.G. zeznał jednak, że T.G. na pewno podpisywał w jego obecności dowody KW. Organ podał, że sam skarżący w zeznaniach z dnia [...] października 2013 r. potwierdził dokumenty wystawione w dwóch różnych datach ([...] lipca 2008 r.), co dodatkowo podważa twierdzenie o jednokrotnym podpisywaniu umów. Wymienione zeznania skarżącego są sprzeczne a wzywany wielokrotnie na konfrontacje, m.in. w celu zweryfikowania tych zeznań, T.G. nie stawił się. Dyrektor UKS podniósł również, że z przedłożonego przez K.G. dowodu KW nr [...] z dnia [...] lipca 2008 r. wystawionego na nazwisko T.G. wynika, że dotyczy on zapłaty za umowy wystawione na tę osobę w dniu [...] lipca 2008 r. W ramach przesłuchania w dniu [...] grudnia 2012 r. K.G. wyjaśnił, że najpierw były wystawiane umowy na awizowane dostawy. Umowy te były sporządzane w datach ich wystawienia od dnia awizowania do dnia dostawy; w dniu dostawy wystawiano umowy na różnicę wag między wartością rzeczywistą dostawy a wartością wcześniej sporządzonych umów. Daty wypłaty gotówki T.G. były datami faktycznego przyjęcia towaru. Przedstawiając powyższe organ kontroli skarbowej wywiódł, że w dniu [...] lipca 2008 r. T.G. nie mógł być w firmie R K.G.. Mógł tam być dopiero w dniu odbioru gotówki, tj. [...] lipca 2008r. i dopiero w tym dniu mógł podpisywać umowy wystawione na jego nazwisko. Z dowodu KW nr [...] wynika, że były to umowy wystawione [...] lipca 2008 r., w łącznej ilości 50 sztuk. Organ zwrócił uwagę, że T.G. i B.M. zeznali, że skarżący podpisał tylko kilkanaście umów. Organ kontroli skarbowej stwierdził, że w świetle powyższych dowodów nie dał wiary tym zeznaniom. Wskazał ponadto, że w toku postępowania prowadzonego wobec K.G. ustalono, że podatnik ten w 2008 r. prowadził podatkową księgę przychodów i rozchodów, nie miał więc obowiązku dokumentowania wypłat gotówkowych dowodami KW w raportach kasowych. Organ kontroli skarbowej uznał, że K.G. przedkładając dowody KW, do których posiadania nie był zobowiązany, miał pewność, że dokumenty te są rzetelne i odzwierciedlają stan faktyczny. Według organu "w innym wypadku powoływanie się na takie dokumenty przeczy zasadom logiki".