Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 4 marca 2015 r., sygn. I SA/Wr 2333/14

Dnia 4 marca 2015 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Jadwiga Danuta Mróz, Sędziowie sędzia WSA Zbigniew Łoboda (sprawozdawca),, sędzia WSA Katarzyna Radom, Protokolant starszy sekretarz sądowy Paulina Wódka, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 4 marca 2015 r. sprawy ze skargi Z. S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2008 rok oddala skargę

Uzasadnienie

Skarżoną decyzją Dyrektor Izby Skarbowej we W. utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w J. z dnia [...].04.2014 r. określającą Z. S. (dalej: strona, skarżący, podatnik) zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2008 r., w kwocie 13.720 zł od dochodu uzyskanego w wysokości 72.118 zł z odpłatnego zbycia w dniu 14.02.2008 r. lokalu mieszkalnego, wraz z przynależnym do niego udziałem w nieruchomości wspólnej, położonego w J. przy ul. [...]

Z akt sprawy wynika, że podatnik w dniu 14.02.2008 r. dokonał wraz z małżonką sprzedaży lokalu mieszkalnego nr [...] położonego przy ul. [...] w J. za kwotę 145.000 zł. Przedmiotową nieruchomość małżonkowie nabyli na podstawie umowy przeniesienia własności lokalu mieszkalnego z dnia 21.09.2007 r., na prawach wspólności ustawowej małżeńskiej. W zeznaniu PIT-36 za 2008 r. strona nie wykazała należnego podatku dochodowego od dochodu z odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego przy ul. [...]. Z tego względu decyzją z dnia [...].04.2014 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w J. określił stronie podatek dochodowy od osób fizycznych za 2008 r. w kwocie 13.720 zł od dochodu uzyskanego z odpłatnego zbycia ww. lokalu mieszkalnego.

W odwołaniu od powyższej decyzji podatnik zarzucił organowi pierwszej instancji naruszenie art. 21 ust. 1 pkt 126 w zw. z art. 21 ust. 21 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361 z późn. zm.; dalej: "u.p.d.o.f.") poprzez błędną wykładnię polegającą na przyjęciu, iż podatnik nie nabył prawa do zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 21 u.p.d.o.f. Ponadto wskazał, że Naczelnik Urzędu Skarbowego naruszył art. 121 § 1 i § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 z późn. zm.; dalej: "O.p.") poprzez udzielenie błędnego pouczenia o braku konieczności składania wymaganego prawem oświadczenia. Zdaniem strony, organ pierwszej instancji nie zastosował w sprawie art. 180 § 1 i § 2 O.p., gdyż nie odnotował oświadczenia podatnika potwierdzającego określone fakty lub stan prawny.