Wyrok WSA w Lublinie z dnia 19 marca 2015 r., sygn. II SA/Lu 496/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Witold Falczyński (sprawozdawca), Sędzia WSA Jacek Czaja, Sędzia NSA Maria Wieczorek-Zalewska, Protokolant Starszy asystent sędziego Jakub Polanowski, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 12 marca 2015 r. sprawy ze skargi K. D. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r. , nr[...] w przedmiocie odmowy umorzenia należności z funduszu alimentacyjnego oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] kwietnia 2014 r., nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze - po rozpatrzeniu odwołania K. D. od decyzji z dnia [...] lutego 2014 r., nr [...], wydanej z upoważnienia Burmistrza W. przez Kierownika Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej we W., odmawiającej umorzenia należności z tytułu świadczeń z funduszu alimentacyjnego wypłaconych na rzecz P. D. i A. D. w okresie od dnia 1 października 2012 r. do dnia 30 września 2013 r., w łącznej kwocie [...]zł - utrzymało w mocy decyzję organu I instancji.

Rozstrzygnięcie powyższe zapadło w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych:

Decyzją z dnia [...] września 2012 r., nr [...] Kierownik Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej we W. przyznał osobie uprawnionej - A. D., reprezentowanej przez przedstawiciela ustawowego E. D., świadczenie z funduszu alimentacyjnego w kwocie [...]zł miesięcznie na okres od dnia 1 października 2012 r. do dnia 30 września 2013 r.

Z kolei decyzją z dnia [...] października 2012 r., nr [...] ten sam organ przyznał analogiczne świadczenie na ten sam okres (z tym, że w kwocie [...]zł miesięcznie) na rzecz osoby uprawnionej P. D., także reprezentowanej przez przedstawiciela ustawowego E. D..

Po zakończeniu okresu świadczeniowego objętego powyższymi rozstrzygnięciami organ I instancji decyzjami z dnia [...] listopada 2013 r. o numerach: [...] oraz [...] zobowiązał K. D. - jak dłużnika alimentacyjnego - do zwrotu wypłaconych na podstawie tych rozstrzygnięć należności w kwotach odpowiednio po [...] zł i [...] zł - łącznie [...] zł. Od decyzji tych zobowiązany nie składał odwołań, w związku z czym stały się one ostateczne.