Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 26 lutego 2015 r., sygn. I SA/Po 943/14

Dnia 26 lutego 2015 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Aleksandra Kiersnowska-Tylewicz (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Karol Pawlicki Sędzia WSA Dominik Mączyński Protokolant: st.sekr.sąd. Izabela Kaczmarczyk po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 lutego 2015 roku sprawy ze skargi [...] na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w [...] z dnia [...] nr [...] w przedmiocie zabezpieczenia przybliżonej kwoty zobowiązania w podatku od towarów i usług za miesiące od marca do sierpnia 2012 r. wraz z odsetkami za zwłokę oddala skargę

Uzasadnienie

I SA/Po 943/14

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia [...] stycznia 2014 r. nr [...] Naczelnik Urzędu Skarbowego w G. dokonał zabezpieczenia na majątku M. H. (dalej zwanego skarżącym albo podatnikiem), w decyzji tej określono również przybliżoną kwotę zobowiązań podatkowych w podatku od towarów i usług wraz z odsetkami za zwłokę za miesiące od marca do sierpnia 2012 r. Łączna kwota zobowiązania w podatku od towarów i usług za wskazane miesiące wyniosła [...] zł, natomiast łączna kwota odsetek za zwłokę wyniosła [...] zł.

W uzasadnieniu swojej decyzji Naczelnik Urzędu Skarbowego wskazał, że na podstawie materiału dowodowego zebranego w prowadzonym wobec podatnika postępowaniu kontrolnym ustalono, że dokonał on odliczenia podatku VAT naliczonego na podstawie dokumentów, których brak w ewidencji przedłożonej do kontroli.

Ponadto ustalono, iż skarżący w ramach prowadzonej działalności gospodarczej dokonywał dostaw na rzecz kontrahentów z Niemiec, potwierdzając te transakcje jedynie fakturami sprzedaży. Z uzyskanych natomiast na podstawie art. 7 Rozporządzenia 904/2010/UE od niemieckiej administracji podatkowej informacji wynika, iż pod wskazanymi adresami niemieckich kontrahentów nie jest prowadzona działalność gospodarcza. W związku z tym można przypuszczać, że podmioty te są podmiotami fikcyjnymi, zaewidencjonowanymi jako podatnicy podatku od wartości dodanej na potrzeby kilku transakcji. Z powyższego wynika, że nie został spełniony warunek wskazany w art. 42 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług co powoduje, że podatnik nie miał prawa do stosowania stawki 0% podatku od towarów i usług.