Wyrok WSA w Opolu z dnia 11 lutego 2015 r., sygn. II SA/Op 600/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Janowska (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Grzegorz Gocki Sędzia WSA Elżbieta Kmiecik Protokolant Sekretarz sądowy Agnieszka Jurek po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 11 lutego 2015 r. sprawy ze skargi M. B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu z dnia 29 września 2014 r., nr [...] w przedmiocie skierowania na badania psychologiczne oddala skargę.

Uzasadnienie

Przedmiot zaskarżenia w niniejszym postępowaniu stanowi decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu z dnia 29 września 2014 r., nr [...], utrzymująca w mocy decyzję Starosty Kluczborskiego z dnia 20 marca 2014 r. w przedmiocie skierowania M. B. na badania psychologiczne w celu ustalenia istnienia lub braku przeciwwskazań psychologicznych do kierowania pojazdami.

Wniesienie skargi poprzedziło postępowanie o następującym przebiegu.

Wnioskiem z dnia 25 lutego 2014 r., nr [...], Opolski Komendant Wojewódzki Policji, działając na podstawie art. 99 ust. 2 pkt 2 w zw. z art. 82 ust. 1 pkt 4 lit. b ustawy z dnia 5 stycznia 2011 r. o kierujących pojazdami (Dz.U. nr 30, poz. 151 ze zm.), zwrócił się do Starosty Kluczborskiego o skierowanie M. B. na badanie psychologiczne w zakresie psychologii transportu. Swój wniosek uzasadnił okolicznością, iż M. B. w okresie od 19 czerwca 2012 r. do 7 maja 2013 r. wielokrotnie naruszył przepisy ruchu drogowego, za które otrzymał łącznie 25 punktów.

W związku z powyższym wnioskiem, pismem z dnia 3 marca 2014 r. Starosta Kluczborski zawiadomił M. B. o wszczęciu postępowania, po czym decyzją z dnia 20 marca 2014 r., nr [...], wydaną na podstawie art. 99 ust. 1 pkt 3 ustawy o kierujących pojazdami, skierował M. B., posiadającego uprawnienia do kierowania w zakresie prawa jazdy kategorii B, na badania psychologiczne w celu ustalenia istnienia lub braku przeciwwskazań psychologicznych do kierowania pojazdami. W uzasadnieniu decyzji organ I instancji podał, że decyzja o skierowaniu na badania psychologiczne przeprowadzane w celu ustalenia istnienia lub braku przeciwwskazań psychologicznych do kierowania pojazdami została wydana w związku z przekroczeniem przez kierowcę liczbę 24 punktów otrzymanych za naruszenie przepisów ruchu drogowego. Nie godząc się z powyższą decyzją, M. B., pismem z dnia 4 kwietnia 2014 r., wniósł odwołanie. Zarzucił decyzji pierwszoinstancyjnej naruszenie: art. 99 ust. 1 pkt 3 lit. b ustawy o kierujących pojazdami przez jego niewłaściwe zastosowanie w sytuacji, gdy nie przekroczył liczby 24 punktów otrzymanych za naruszenie przepisów ruchu drogowego; art. 130 § 3 ustawy Prawo o ruchu drogowym przez jego niezastosowanie; § 8 pkt 6 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych w sprawie postępowania z kierowcami naruszającymi przepisy ruchu drogowego z dnia 25 kwietnia 2012 r. przez jego niewłaściwe zastosowanie. W uzasadnieniu odwołania opisał stan faktyczny sprawy i stwierdził, że zaskarżona decyzja narusza powołane przepisy prawa, z uwagi na fakt, iż w dniu 10 marca 2014 r. odbył szkolenie w Wojewódzkim Ośrodku Ruchu Drogowego w [...], dzięki któremu liczba posiadanych przez niego punktów karnych powinna ulec zmniejszeniu o 6 punktów. Stwierdził, że na dzień wydania decyzji, po odbytym szkoleniu, posiadał 19 punktów karnych, stąd brak było przesłanki do zastosowania art. 99 ust. 1 pkt 3 lit. b ustawy o kierujących pojazdami. Wskazał również, iż w orzecznictwie sądowoadministracyjnym podkreśla się, że żaden przepis ustawy Prawo o ruchu drogowym nie zawiera wskazania terminu, w którym należy wziąć udział w szkoleniu, aby skutecznie obniżyć liczbę posiadanych punktów karnych. Powołał m.in. wyrok WSA w Warszawie z dnia 3 czerwca 2009 r., sygn. akt VIII SA/Wa 15/09, w którym stwierdzono, że zawarty § 8 pkt 6 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych w sprawie postępowania z kierowcami naruszającymi przepisy ruchu drogowego zapis, że odbycie szkolenia nie powoduje zmniejszenia liczby punktów otrzymanych za naruszenia przepisów ruchu drogowego wobec osoby, która przed jego rozpoczęciem dopuściła się naruszeń, za które suma punktów ostatecznych i wpisanych tymczasowo przekroczyła 24, wykracza poza delegację ustawową wynikającą z art. 130 ust. 4 pkt 4 ustawy Prawo o ruchu drogowym. Zaznaczył także, że powyższe stanowisko podzielił Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 15 lipca 2010 r., sygn. akt I OSK 885/09. Na koniec dodał, że obecnie obowiązujące rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 25 kwietnia 2012 r. w sprawie postępowania z kierowcami naruszającymi przepisy ruchu drogowego powiela w istocie zapisy wcześniejszego rozporządzenia, dlatego powołane orzeczenia pozostają nadal aktualne.