Wyrok WSA w Kielcach z dnia 19 lutego 2015 r., sygn. I SA/Ke 22/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Maria Grabowska (spr.), Sędzia WSA Artur Adamiec, Sędzia WSA Danuta Kuchta, Protokolant Starszy sekretarz sądowy Michał Gajda, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 12 lutego 2015 r. sprawy ze skargi M. B. na decyzję Dyrektora Ś. Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w K. z dnia [...] r. Nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania płatności w ramach systemów wsparcia bezpośredniego na rok 2013. 1. uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję organu pierwszej instancji; 2. określa, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana w całości; 3. zasądza od Dyrektora Ś.. Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w K. na rzecz M. B. kwotę 457 (czterysta pięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Dyrektor Ś. Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa (ARiMR) w K. decyzją z dnia [...] r. nr [...] utrzymał w mocy decyzję Kierownika Biura Powiatowego ARiMR w S.-K. z dnia [...]. nr [...] w sprawie odmowy M. B. przyznania płatności w ramach systemów wsparcia bezpośredniego na rok 2013.

W uzasadnieniu decyzji organ wskazał, że M. B. w dniu 15 maja 2013 r. złożyła wniosek o przyznanie płatności na rok 2013, w którym ubiegała się o przyznanie jednolitej płatności obszarowej (JPO) do działek rolnych głównych o łącznej powierzchni 45,81 ha, położonych na działkach ewidencyjnych w obrębie O., w gminie S.. Ponadto strona ubiegała się o przyznanie uzupełniającej płatności obszarowej do powierzchni grupy upraw podstawowych (UPO) do powierzchni 34,98 ha.

Organ przeprowadził weryfikację wniosku i stwierdził, że zachodzi konieczność przeprowadzenia postępowania w zakresie weryfikacji, czy nie zaszły okoliczności świadczące o stworzeniu sztucznych warunków do przyznania płatności. W odpowiedzi na wezwanie organu, pismem z dnia 20 marca 2014 r. A. B. (pełnomocnik i mąż strony oraz prezes firmy "E.-R." Sp. z o.o. - "Spółka") poinformował, że Spółka szukała w 2012 r. chętnego do wydzierżawienia od niej działek ewidencyjnych. Na dzierżawę gruntów, przy braku chętnych zdecydowała się M. B., która zgodnie z aneksem do umowy dzierżawy płaci za czynsz. A. B. wyjaśnił, że strona posiada park maszynowy oraz doświadczenie w uprawie dużej powierzchni gruntów. Poinformował również, że plony zebrane ze wskazanych działek ewidencyjnych zostały sprzedane, prace polowe są wykonywane maszynami strony, płatnikiem podatku rolnego od tych działek jest ich właściciel S. S.. A. B. dołączył kopię protokołu sporządzonego w Biurze Powiatowym ARiMR w K. w dniu 19 marca 2014 r. Przesłuchany jako reprezentant Spółki wskazał, że działki ewidencyjne nr 95, 300, 301, 359, 428, 588 były uprawiane, ale ich uprawa generowała straty. Z tych powodów działki na podstawie umowy dzierżawy zostały przekazane M. B., która posiadała odpowiedni sprzęt do prac polowych. M. B. prowadzi odrębne (pod względem technicznym, ekonomicznym i kierowniczym) gospodarstwo rolne, odrębne finansowo w stosunku do Spółki, w której jest dwóch udziałowców on i K. L.. Strona przedłożyła aneks do umowy dzierżawy z dnia 2 kwietnia 2012 r., zawarty przez Spółkę z M. B. w dniu 4 kwietnia 2012 r., dotyczący ustalenia rocznego czynszu dzierżawnego za działki ewidencyjne nr 95, 300, 301, 359, 389, 428, 588, 596 i 632, fakturę VAT nr 2/06/2013 wystawioną przez Spółkę nabywcy - A. M. B. tytułem czynszu dzierżawnego za dzierżawę działek w kwocie netto 23 674,80 zł. Organ pozyskał ponadto z KRS informację, z którego wynika, że M. B. jest członkiem Rady Nadzorczej Spółki.