Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 14 stycznia 2015 r., sygn. I SA/Wr 2310/14

Dnia 14 stycznia 2015 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Zbigniew Łoboda (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia WSA Barbara Ciołek, Sędzia WSA Daria Gawlak-Nowakowska, Protokolant Sekretarz sądowy Katarzyna Wilczek, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 14 stycznia 2015 r. sprawy ze skargi A spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w S. na interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w P. działającego w imieniu Ministra Finansów z dnia [...] czerwca 2014 r. Nr [...] w przedmiocie przepisów o podatku akcyzowym I. uchyla zaskarżoną interpretację indywidualną, II. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w P. działającego w imieniu Ministra Finansów na rzecz A spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w S. kwotę 457 (słownie: czterysta pięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi wniesionej przez A spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w S była interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w P., działającego z upoważnienia Ministra Finansów, z dnia [...] (nr [...]), dotycząca wykładni przepisów ustawy o podatku akcyzowym w zakresie zwolnienia od tego podatku.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wynikało, że spółka A prowadzi działalność gospodarczą polegającą na produkcji i sprzedaży energii cieplnej. Do produkcji ciepła spółka wykorzystuje gaz ziemny wysokometanowy w stanie gazowym. Produkcja ciepła nie odbywa się w kogeneracji, tylko w wysokosprawnych kotłowniach gazowych (gaz w całości przeznaczony jest na cele opałowe), które znajdują się bezpośrednio w budynkach wspólnot mieszkaniowych. Wnioskodawca jest finalnym nabywcą wyrobów gazowych, a czynność związana z nabyciem gazu do produkcji ciepła (cele opałowe) jest opodatkowana podatkiem akcyzowym. Produkcja ciepła odbywa się w kotłowniach o łącznej mocy (zainstalowanej cieplnej, zamówionej przez odbiorców ciepła) nieprzekraczającej 5 MW, w związku z czym - stosownie do przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne (Dz.U. z 2012 r., poz. 1059 z późn. zm.) nie jest wymagane posiadanie przez spółkę koncesji na prowadzenie w tym zakresie działalności gospodarczej, zaś ustalona taryfa dla energii cieplnej nie jest przedstawiana do zatwierdzenia Prezesowi URE.