Wyrok WSA w Krakowie z dnia 9 stycznia 2015 r., sygn. I SA/Kr 1701/14
|Sygn. akt I SA/Kr 1701/14 | W Y R O K W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 9 stycznia 2015 r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, w składzie następującym:, Przewodniczący Sędzia: WSA Grażyna Firek, Sędziowie: WSA Agnieszka Jakimowicz, WSA Ewa Michna (spr.), Protokolant: st.sekr.sąd. Bożena Piątek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 stycznia 2015 r., sprawy ze skargi K. Sp. z o.o. w T. na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 25 czerwca 2014 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych I. uchyla zaskarżoną interpretację indywidualną, II. określa, że zaskarżona interpretacja nie może być wykonana do chwili uprawomocnienia się wyroku, III. zasądza od Ministra Finansów na rzecz strony skarżącej koszty postępowania w kwocie 457 zł (czterysta pięćdziesiąt siedem złotych).
Uzasadnienie
Wnioskiem z dnia 18 marca 2014 r., strona skarżąca - K. Sp. z o.o. w T. zwróciła się do Ministra Finansów o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych. Pytanie dotyczyło kalkulacji dochodu zwolnionego z opodatkowania - w części przypadającej na transport na miejsce przeznaczenia i montaż konstrukcji stalowych produkowanych na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej: SSE).
W przedstawionym we wniosku stanie faktycznym strona skarżąca wskazała, że jest producentem konstrukcji stalowych i prowadzi działalność gospodarczą na terenie SSE na podstawie stosownych zezwoleń. Opisała w sposób szczegółowy otrzymane zezwolenia oraz profil prowadzonej działalności (głównie dotyczący produkcji i obróbki metalowych elementów konstrukcyjnych budynków i budowli typu mosty, wieże, maszty). Wskazała przy tym, że w strukturze jej przychodów dominuje sprzedaż wyrobów wyprodukowanych na terenie SSE. Z uwagi na charakter produkowanych wyrobów (ich specyficzne gabaryty oraz specjalistyczną technikę ich instalacji) strona skarżąca w ramach realizacji całości zamówień (kontraktów) dokonywała również transportu (dostawy) oraz instalacji i montażu wyprodukowanych na terenie strefy elementów, przy czym montaż odbywał się na ogół poza terenem SSE (na placach budów) przez pracowników zatrudnionych przez stronę skarżącą, a czasami z pomocą podwykonawców. Zdaniem strony skarżącej instalacja wyprodukowanych konstrukcji powinna była być traktowana jako integralny element świadczenia wykonywanego na rzecz klientów z uwagi na fakt, że tylko producent, dysponując odpowiednią wiedzą techniczną, mógł zabezpieczyć montaż zgodny z normami budowlanymi, zasadami bezpieczeństwa oraz warunkami gwarancji. Strona skarżąca dokumentowała realizowane przez siebie kontrakty wystawiając faktury, obejmujące jedno kompleksowe świadczenie, na które składały się w zasadniczej części produkcja, ale także transport i montaż (instalacja) wyprodukowanych konstrukcji. W pewnych przypadkach, sprzedaż konstrukcji oraz usługi ich instalacji były fakturowane osobno, bądź rozbijane na wykonanie konstrukcji i montaż konstrukcji, przy czym nawet w takim przypadku były to świadczenia wobec siebie komplementarne. W szczególności nie zdarzało się, aby skarżąca dokonywała sprzedaży konstrukcji bez ich montażu (instalacji). Udział wartościowy wyprodukowanych wyrobów w stosunku do całego kompleksowego świadczenia będącego przedmiotem sprzedaży, był zawsze znaczny i wynosił około 90%.