Wyrok WSA w Warszawie z dnia 3 grudnia 2014 r., sygn. III SA/Wa 1330/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Grażyna Nasierowska, Sędziowie sędzia WSA Barbara Kołodziejczak-Osetek (sprawozdawca), sędzia WSA Jarosław Trelka, Protokolant starszy referent Monika Olszewska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 grudnia 2014 r. sprawy ze skargi R. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] lutego 2014 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia wysokości zobowiązania podatkowego z tytułu podatku od nieruchomości za 2012 r. 1) uchyla zaskarżoną decyzję, 2) stwierdza, że uchylona decyzja nie może być wykonana w całości, 3) zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. na rzecz R. P. kwotę 100 zł (słownie: sto złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Prezydent W. decyzją z [...] grudnia 2013r. ustalił R. P. - dalej: "Skarżący" wysokość zobowiązania podatkowego z tytułu podatku od nieruchomości za 2012 r. w kwocie 248 zł za nieruchomość położoną w W. przy ul. [...], składającą się z lokalu mieszkalnego wraz z przynależnym pomieszczeniem gospodarczym nr [...] - 104 (akt notarialny z 4 kwietnia 2008 r.) oraz na podstawie odrębnej umowy sporządzonej w formie aktu notarialnego w dniu 9 maja 2008 r. Skarżący nabył udział 1/448 o powierzchni 25,31 nr we współwłasności lokalu niemieszkalnego - garażu o powierzchni użytkowej 11.337 usytuowanego na poziomie minus jeden przedmiotowego budynku mieszkalnego, uprawniającego do korzystania na zasadach wyłączności z miejsca garażowego oznaczonego nr 67 garażu ("m.p.")

Do opodatkowania organ przyjął: 1 - budynki mieszkalne o powierzchni 53,50 m², 2 - budynek pozostały (garaż) o powierzchni 25,31 m², 3 - grunty pozostałe o powierzchni 34,60 m² i 15,21 m² oraz 4 - budynki mieszkalne - powierzchnie pozostałe o powierzchni 4,04 m².

Pismem z 30 grudnia 2013 r. Skarżący wniósł odwołanie od powyższej decyzji wnosząc o jej uchylenie w całości lub o uchylenie w części dotyczącej ustalenia podatku w kategorii "Budynki pozostałe" w wysokości 186,28 zł jako wydanej na podstawie błędnego stanu faktycznego oraz naruszającej podstawowe normy i zasady prawne. Skarżący stwierdził, że decyzja organu pierwszej instancji narusza w szczególności: przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r.-Ordynacja podatkowa((Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) - dalej: "O.p.", ustawę z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych ( Dz.U. z 2010 r., Nr 95, poz.613 j.t.) zwana dalej "u.p.o.l", ustawę dnia 17 maja 1989 r. Prawo geodezyjne i kartograficzne ( Dz.U. z 2010r.,Nr 193, poz.1287 -j.t.) zwana dalej "p.g.k.", ustawę z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz.U. z 2000 r., Nr 80, poz.903 j.t.) zwana dalej " u.o.w.l.", ustawę z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2010 r., Nr 243, poz.1623 j.t.) zwana dalej "u.p.b", zasadę ochrony zaufania do Państwa i stanowionego przez nie prawa, zasadę nie działania prawa wstecz, zasadę równości wobec prawa.