Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Postanowienie WSA w Olsztynie z dnia 10 grudnia 2014 r., sygn. I SA/Ol 881/14

Prawo pomocy

 

Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Olsztynie Anna Ambroziak po rozpoznaniu w dniu 10 grudnia 2014 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku Wojewódzkiego Inspektoratu Ochrony Środowiska o zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie ze skargi Wojewódzkiego Inspektoratu Ochrony Środowiska na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]" Nr "[...]" w przedmiocie: zobowiązania podatkowego z tytułu podatku od nieruchomości za październik-grudzień 2009 r. postanawia: odmówić przyznania prawa pomocy obejmującego zwolnienie od kosztów sądowych

Uzasadnienie

We wniosku o przyznanie prawa pomocy osobie prawnej (PPPr) z dnia 24 października 2014 r., Wojewódzki Inspektorat Ochrony Środowiska "[...]" (zwany dalej "skarżącym", "WIOŚ"), wniósł o zwolnienie od kosztów sądowych. Podniósł, że jest jednostką budżetową, która jako dysponent trzeciego stopnia środków budżetowych nie ma prawa uruchomienia środków budżetowych, a jedynie realizuje wydatki ujęte w planie finansowym. Podkreślił, że plan finansowy pozostaje niezmieniony od kilku lat i przyznawany jest w drodze decyzji przez Wojewodę "[....]", w którym przewidziane są z góry kwoty na poszczególne paragrafy. Wyjaśnił, że sprawa objęta skargą dotyczy zobowiązania podatkowego wynikającego ze współwłasności 16 współwłaścicieli, zaś zgodnie z zasadą uiszczania wpisu stosunkowego od wysokości należności pieniężnej objętej zaskarżonym aktem, WIOŚ zobligowany byłby do pokrycia wydatków dotyczących również innych osób. Zaznaczył, że będąc dysponentem środków publicznych zobligowany jest do wydatkowania ich w sposób celowy i oszczędny z zachowaniem zasady optymalnego doboru metody i środków służących osiągnięciu założonych celów - art. 44 ustawy o finansach publicznych. Dodatkowo skarżący wskazał, że na podstawie art. 94 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych jak i na podstawie art. 14 ustawy o opłatach w sprawach karnych zwolniony jest z obowiązku ponoszenia kosztów sądowych, powyższe spowodowało również brak odpowiedniego paragrafu w budżecie WIOŚ na koszty sądowe.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00